Λίγη ιστορία και λοιπά στοιχεία

Η πόλη μας είναι και πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας ή επαρχίας Kuban (όχι Cuban, αγαπητοί λάτρεις του ατίθασου νησιού). Το αρχικό όνομα της πόλης ήταν Yekaterinodar, που σήμαινε “Δώρο της Αικατερίνης“, ως αναγνώριση της παροχής γης από τη Μεγάλη Αικατερίνη  στους Κοζάκους της Μαύρης Θάλασσας. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση μετονομάστηκε σε Κρασνοντάρ. Για να δούμε λοιπόν τα αξιοθέατα του Κρασνοντάρ!

Η περιοχή γενικότερα έχει πολύ καλό κλίμα σε σχέση με την υπόλοιπη Ρωσία, είναι πλούσια και παράγει πολλά αγροτικά προϊόντα. Α, επίσης θεωρείται παραθαλάσσια από τους υπόλοιπους Ρώσους. Μόλις 150 χλμ είναι αυτά από τα παράλια του Εύξεινου Πόντου, βλέπετε.

Στα του ταξιδιού μας τώρα. Αν κι από τότε ξαναπήγα άλλες δύο φορές, χρειάστηκε καλό refresh μέσα από τις φωτογραφίες για να σας δώσω λεπτομέρειες. Περάσαμε περίπου οχτώ μέρες στην πόλη, οι υπόλοιπες ήταν στα άλλα δύο μέρη που αναφέρθηκαν εδώ.

Ξενάγηση στην πόλη

Η κεντρική οδός είναι η Krasnaya, σημαίνει κόκκινη αλλά και όμορφη, και βοηθάει να δεις πάρα πολλά στην πόλη. Τις δε Κυριακές  γίνεται πεζόδρομος και περιττό να αναφέρω ότι γεμίζει από κόσμο κάθε ηλικίας που περπατάει, κουβεντιάζει, φωτογραφίζει κι ακούει μουσική από μεγάφωνα στο δρόμο. Κάτι παρόμοιο με τις πλατείες στα χωριά μας είκοσι χρόνια πριν δηλαδή, και ΔΕΝ το λέω ειρωνικά. Πριν μπούμε στις καφετέριες και στα net cafe, τότε που το ζαχαροπλαστείο μετρούσε. Νοσταλγία, έτσι;

Στην αρχή της Krasnaya υπάρχει η κεντρική αίθουσα συναυλιών, στη συνέχεια περνάει κανείς από την αψίδα του θριάμβου (όλοι δικαιούνται μία), το μνημείο της Μεγάλης Αικατερίνης, μνημείο προς τιμήν του στρατού των Κοζάκων, κι άλλο μνημείο (γλυπτό) που αναπαριστά τους Κοζάκους να γράφουν γράμμα στο Σουλτάνο.
Όλα αυτά είναι πολύ εύκολο να τα δεις και να τα φωτογραφίσεις μέσα σε ένα απόγευμα. Πόσο μάλλον εμείς, που περπατήσαμε την πόλη ουκ ολίγες φορές. Προς το τέλος της Krasnaya και αριστερά (αν θυμάμαι καλά), μετά από λίγο περπάτημα ακόμη, βρίσκεται στρατιωτικό μουσείο, με εκθέματα και στεγασμένα αλλά και open air, με άρματα μάχης, συστήματα Katyusha (για τους γνωρίζοντες το ομώνυμο τραγούδι) και ελεύθερη είσοδο! Καλό, ε; Περίεργο για τη σημερινή Ρωσία βέβαια.

Νιώσαμε πραγματικά δέος, ανεξαρτήτως των πολιτικών πεποιθήσεων του καθενός, για την ιστορία, τις αλλαγές και την πίστη ανθρώπων σε κάτι διαφορετικό. Το βλέπεις στα πρόσωπα ειδικά των ηλικιωμένων, που έχουν βιώσει ταχύτατες κι έντονες καταστάσεις κάθε είδους σ΄αυτή τη χώρα. Κοντά στο πολεμικό μουσείο υπάρχει κι άλλο πάρκο φυσικά. Πολύ όμορφο, ειδικά την άνοιξη και νωρίς το καλοκαίρι, με τεχνητές λίμνες και δυνατότητες για παιχνίδι, φαγητό κτλ.

Ο καθεδρικός του Aleksandr Nevskyi είναι επίσης κοντά για να πας με τα πόδια, όπως και ο βοτανικός κήπος. Παραθέτουμε σε φωτογραφίες μερικά από αυτά που έχει το κέντρο της πόλης, η οποία δεν έχει μετρό, αντίθετα έχει υπερ-γεμάτα τραμ και λεωφορεία, κι όχι ευγενικούς “αντιπάλους” στη μάχη για επιβίβαση. Οι φωτογραφίες από το Krasnodar είναι κι από τις άλλες δύο φορές που βρεθήκαμε εκεί, με τον καιρό παρόμοιο Οκτώβριο κι Μάιο.

Μπαλέτο, φαγητό, και μια έκπληξη

Α, φυσικά παρακολουθήσαμε παράσταση μπαλέτου, μη ρωτάτε παραπάνω στοιχεία, νύσταξα. Είχε προηγηθεί μια εκπληκτική παράσταση, στην προηγούμενη επίσκεψή μου στη Ρωσία, στο θέατρο του Κρεμλίνου στη Μόσχα, όπου ειλικρινά μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Αυτή εδώ ήταν κάπως βαρετή, μέχρι και η σύζυγος που τα λατρεύει, αποδέχθηκε την άποψή μου.

Γι’ αυτό μετά επισκεφτήκαμε το μπαρ Mr. Drunke. Να το τιμήσετε, είτε συνοδεύεστε είτε όχι!

Όσο για το φαγητό, όταν δε μαγειρεύαμε στο σπίτι borsh και pelmeni, τα οποία λατρεύω, πηγαίναμε σε κάθε είδους sushi εστιατόριο που έχει η πόλη, και έχει πολλά. Οι Ρώσοι συνηθίζουν να τρώνε πολύ sushi, και το φτιάχνουν εξαιρετικά, σε πολλές παραλλαγές.

Από καφετέριες, μην περιμένετε πολλά στο δικό μας στυλ. Η καφετέρια των Mc Donald’s στο κέντρο της Krasnaya είναι πολυσύχναστη και με καλή ποιότητα. Παρόλα αυτά, εκεί δίπλα στην Krasnaya υπάρχει το Cuban cafe, όπου και πήραμε μια γεύση…επαναστατική!

Η συνέχεια είχε μια ξαφνική σκέψη της αγαπημένης πεθεράς, για διήμερο σε ορεινό προορισμό, το Mezmay. Ακόμα το έχω στο νου μου, κι έγινε η αφορμή για περαιτέρω ψάξιμο προορισμών στο βόρειο Καύκασο, μιας και η φύση και οι εικόνες που αποκομίσαμε από εκεί αποδείχθηκαν ανεπανάληπτες! Οσονούπω η συνέχεια.