Ρόδος – Λάρισα μέσω Τουρκίας: Τσεσμέ

Το λοιπόν, μετά το διήμερο στη Σμύρνη, γεμάτοι μυρωδιές, αρώματα, κι αρκετά φθηνά ψώνια, με ατάκες τύπου “μπατζανάκη, έκω Αρμάνι, μαϊμού Τουρκία, όχι Κίνα!”, αφήσαμε το ξενοδοχείο με τις καλύτερες των εντυπώσεων και ξεκινήσαμε για Τσεσμέ και Χίο. Στο check out πήραμε δώρο ένα αναμνηστικό ομοίωμα του διάσημου ρολογιού της Σμύρνης, ακόμη μια έξυπνη κίνηση από τους ιδιοκτήτες για να αφήσουν καλή εντύπωση στον επισκέπτη.

Στο Τσεσμέ πηγαίνουν δύο δρόμοι. Η κανονική εθνική οδός, με διόδια, κι ένας ακόμη δρόμος, μιας λωρίδας ανά κατεύθυνση, που περνάει μέσα από μικρότερες πόλεις. Φυσικά διαλέξαμε το δεύτερο, κανείς δε μας κυνηγούσε άλλωστε για να βιαστούμε.

Βολτίτσα στο Τσεσμέ, πάρτε ιδέες

Δυστυχώς, η περίοδος που ταξιδεύαμε, αλλά κυρίως το όλο σχέδιο, δε μας άφηνε χρόνο για να εξερευνήσουμε παραλίες. Έτσι περιοριστήκαμε στο φρούριο του Τσεσμέ, στον όμορφο πεζόδρομο με μαγαζάκια, καφέ (με φοβερό εκλέρ μπανάνα), και στο περπάτημα κατά μήκος του λιμανιού, εκείνο το γλυκό ζεστό απόγευμα – βράδυ. Μείναμε στο Faik hotel, όπου πληρώσαμε 27 ευρώ για μια βραδιά με πρωινό. Σε πολύ καλό σημείο, με θέα από την ταράτσα του το φρούριο και το λιμάνι, και με δικό του πάρκινγκ (το θέμα πάρκινγκ το είχα πάντα κατά νου, δεν ήθελα τυχόν απρόοπτα σε τέτοιο ταξίδι).

Είχαμε ήδη κανονίσει να περάσουμε απέναντι στη Χίο, όπου θα μέναμε πέντε ημέρες με εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού. Μετά από τηλεφωνικό και διαδικτυακό ψάξιμο, ανακάλυψα την εταιρεία Egebirlik lines. Είναι μεταφορική εταιρεία, έχουν και το δικό τους ferry που κάνει αυτό το δρομολόγιο για τις νταλίκες τους. Το βασικό πλεονέκτημα, κοστίζει το μισό από τις άλλες δύο εταιρείες που δραστηριοποιούνται εκεί, μια ελληνική και μια τουρκική.

Εδώ ήταν η ώρα για ένα διάλειμμα από τα εκτός Ελλάδος, η συνέχεια στη Μικρά Ασία θα ερχόταν μετά τη γνωριμία μας με το πανέμορφο νησί της Χίου. Τις εμπειρίες μας στο οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ!