Alyona CheΠροετοιμάζοντας ένα ταξίδι με μωρό
Από τη μία, είναι πάντα ευχάριστη διαδικασία να μαζεύεις πράγματα για το ερχόμενο ταξίδι, διότι μπαίνεις σιγά – σιγά στο πνεύμα. Από την άλλη βέβαια, είναι και ταλαιπωρία. Η αλήθεια είναι πως κι εγώ πλέον, επειδή πακετάρουμε αρκετά συχνά, αυτή τη διαδικασία τη βαριέμαι απίστευτα.
Φανταστείτε ότι το προηγούμενο καλοκαίρι, στη μετακόμιση από τη Θεσσαλονίκη στην Κρήτη, ζούσαμε (και τριγυρίζαμε) στο νησί δύο μήνες χωρίς να έχουμε το δικό μας σπίτι. Δεν μπορώ να μετρήσω πόσα ξενοδοχεία, διαμερίσματα, σπίτια φίλων κτλ αλλάξαμε… Και αυτό αναγκαστικά σημαίνει βάλε – βγάλε τα ρούχα από βαλίτσες, τσάντες, αυτοκίνητο. Κι όλο αυτό περιλαμβάνει κι ένα μωρό πλέον! 🙂 Παρόλα αυτά, περάσαμε τέλεια, κι απλά τελειοποιήσαμε κι άλλο το πακετάρισμα!
Γενικά μπορώ να πω, ότι το να ταξιδεύεις με παιδί, δεν αλλάζει από άποψη αποσκευών τρομακτικά κάτι. Ή, μάλλον, αν μόνος σου δεν καταφέρνεις να έχεις λίγα πράγματα, δε θα γίνει και με το παιδί. Αν μπορείς να φύγεις με μια χειραποσκευη για καλοκαιρινούς προορισμούς, θα τα καταφέρεις και με το μωρό.
Όταν ο Έκτορας ήταν βρεφάκι, τα πράγματα ήταν πανεύκολα. Τα ρούχα του χωρούσαν σε μια μικροσκοπική τσάντα, δεν έτρωγε φαγητά (αποκλειστικός θηλασμός) και όλα τα σχετικά. Όσο μεγαλώνει, αλλάζουν τα πράγματα… Αλλά και πάλι, υπάρχουν κάποιοι κανόνες που τηρούμε, για να έχουμε όσο λιγότερες αποσκευές γίνεται μαζί μας.
Τι ΔΕΝ παίρνουμε ποτέ μαζί μας:
- Πάνες μωρού και αναλώσιμα, εκτός από τα απαραίτητα για τη διαδρομή. Μετά αγοράζεις από το σουπερμάρκετ, εκτός αν πας σε έρημο της Αφρικής ή στο δάσος του Αμαζονίου.
- Ποτέ δεν κουβαλάμε πετσέτες – σεντόνια για το παιδί (ούτε και για εμάς, εκτός αν πάμε κάμπινγκ). Όσο ήταν βρεφάκι, έπαιρνα μερικές πάνες και σελτεδάκια για να ακουμπάει στο κρεβάτι. Αν ξέρω ότι δε θα υπάρχει πετσέτα διαθέσιμη, παίρνω και πάλι πάνα. Στεγνώνει πιο γρήγορα, πιάνει λιγότερο χώρο.
- Ένα σορό φάρμακα. Όταν ήταν μικρός, δεν έπαιρνα τίποτα. Τώρα αναλόγως και το ταξίδι, θα πάρω μόνο αντισηπτικά, χανζαπλάστ, κάτι τέτοιο. Αν είναι κάτι σοβαρό, ούτως η άλλως θέλει συνταγή και γιατρό, αν όχι, σιρόπι Depon βρίσκεις παντού.
- Παιχνίδια. Εκτός από μερικά παιχνίδια για το δρόμο (εξαρτάται για πόσες ώρες μιλάμε), δεν κουβαλάμε τίποτα. Για τη διαδρομή έχουμε πάντα 1-2 καινούρια παιχνίδια, και 1-2 αγαπημένα παιχνίδια – βιβλία. Από εκεί και πέρα, σε καινούριους τόπους πάντα βρίσκεις τόσα πολλά να χαζέψεις και να παίξεις, δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Κι ως γνωστόν, τα παιδιά μπορεί να απασχοληθούν με οτιδήποτε φαντάζεσαι. Π.χ. στο ταξίδι στη Γερμανία το καλύτερο παιχνίδι ήταν τα καπάκια από smoothies, τα οποία σπρώχναμε και κυνηγούσαμε στα τρένα, τα χαζεύαμε στο καρότσι, τα κρύβαμε κτλ.
- Πολλά ρούχα. Υπολογίζω ρούχα για περίπου 4-5 μέρες μόνο. Όταν πάμε για περισσότερες, απλώς είτε κανονίζουμε να βρούμε πλυντήριο, είτε πλένω στο χέρι κάτι, είτε μπορείς να δώσεις κάποια σε καθαριστήριο.
- Κρέμες. Μαζί μας έπαιρνα μόνο παιδικό σαπούνι, και 2-3 δείγματα από κάποια κρέμα αλλαγής πάνας ή ενυδατική, αν χρειαστεί. Και τις περισσότερες τις έχω ακόμη, γιατί δεν χρειάστηκαν τελικά. Τώρα παίρνω κι ένα σαμπουάν, αλλά το βάζω σε μικρό μπουκαλάκι.
Τι παίρνουμε πάντα:
- Όσο ήταν βρέφος, παίρναμε πάντα μαζί μας τη συσκευή για να ρουφάμε τις μύξες του, ειδικά αν ταξιδεύαμε με αεροπλάνο. Αχρείαστη ήταν τελικά, αλλά γενικά πιάνει λίγο χώρο και τη θεωρώ must have, μαζί με το επόμενο.
- Φυσικός ορός (λίγες αμπούλες, μετά βρίσκεις να αγοράσεις), αλλά αν χρειαστεί στο δρόμο για τη μύτη, να καθαρίσεις το ματάκι, ή οτιδήποτε άλλο. Βολεύει!
- Βιβλιάριο υγείας κι ασφάλεια.
- Σαλιάρες. Από βρέφος, που έβγαζε σάλια και γάλατα, μέχρι τώρα, που λερώνεται στο φαγητό, βοηθάνε να μην αλλάζεις πολλές φορές ρούχα μέσα στη μέρα.
- Αντηλιακό (το καλοκαίρι). Αν είναι για λίγες μέρες, και πάλι, μπορείς να το βάλεις σε μικρό βαζάκι.
- Μάρσιπος! Καλά είναι τα καρότσια κι όλα τα σχετικά, αλλά αν τον πιάσουν τα…δόντια – νεύρα – οτιδήποτε άλλο και τυχαίνει να είσαι διακοπές, δεν υπάρχει καλύτερη λύση από το να ηρεμεί και να κοιμάται πάνω σου, όσο συνεχίζεις τις βόλτες σου άνετα.
Τώρα, στο επόμενο ταξίδι μας στο Μπαλί, θα πάμε μόνο με δύο σακίδια και, για πρώτη φορά, χωρίς καρότσι για τον μικρό. Θα δούμε, πώς θα τα καταφέρουμε! 😉