Kostas PapanikolaouΜερικά απρόοπτα, κατόπιν πάμε Sighisoara και Brasov
Τα απρόοπτα στη ζωή είναι, κι έτσι η Αλιόνα αρρώστησε κι έμεινε στο σπίτι την τελευταία μέρα μας στο Σιμπίου. Περιοριστήκαμε σε μικρές βόλτες με τον Εκτοράκο, μιας και ο μικρούλης είναι πάντα έτοιμος για έξω, ανεξαρτήτως καιρού. Χαζέψαμε και πάλι στη μικρή και μεγάλη πλατεία, στην παλιά πόλη, ανεβήκαμε στον Πύργο του Συμβουλίου, από όπου η θέα στην πόλη είναι πανοραμική. Όμορφη πόλη το Σιμπίου, και πολύ εύκολο να την γυρίσει κανείς με τα πόδια.
Είχε έρθει η ώρα όμως για τη γενέτειρα του Vlad Tepes, αυτού που ενέπνευσε τον μύθο του Kόμη Δράκουλα. Δεν είναι άλλη από την πανέμορφη Σιγκισοάρα, της οποίας το ιστορικό κέντρο αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιστιστικής κληρονομιάς της Unesco.
Είχαμε προγραμματίσει δύο διανυκτερεύσεις για εκεί, και τελικά ορθώς πράξαμε. Κι αυτό γιατί τη δεύτερη μέρα ήταν η σειρά μου να αρρωστήσω και να μείνω στο ξενοδοχείο. Παρόλα αυτά, από την πρώτη μέρα κιόλας είχαμε περπατήσει όλο το κέντρο της πόλης, δεν είναι και μεγάλο, άλλωστε.
Τα λιθόστρωτα δρομάκια, οι πολλοί πύργοι, με κορυφαίο τον Πύργο Ρολόι, τα πολύχρωμα σπίτια και η θέα το σούρουπο στην πόλη, με την καταχνιά και το κρύο να είναι έντονα, έκαναν την ατμόσφαιρα άκρως μεσαιωνική.
Φυσικά, δεν είναι εύκολο να περπατάς με νήπιο δύο ετών και το καρότσι σε τέτοια μέρη. Η άποψή μας όμως για τα ταξίδια με παιδί δεν άλλαζει, και το χαρήκαμε, παρά τις δυσκολίες!
Brasov και πέριξ
Το Brasov βρίσκεται σε εξαιρετικά βολική τοποθεσία για την εξερεύνηση των γύρω περιοχών. Δίπλα στο πιο γνωστό χιονοδρομικό κέντρο της Ρουμανίας, το Poiana Brasov, φυσικά κοντά στο Bran, το Rasnov και τη Sinaia. Πάμε να τα δούμε όλα, από λίγο έστω!
Το ξενοδοχείο μας αυτή τη φορά ήταν εκτός κέντρου, οπότε χρησιμοποιούσαμε αυτοκίνητο στο Μπρασόβ. Υπάρχουν πάρκινγκ “φυλασσόμενα” με 80 λεπτά/ώρα, κι ακόμη θέσεις πάρκινγκ στο δρόμο, με 20 λεπτά/ώρα. Παντού ασφαλείς νιώθαμε, έτσι κι αλλιώς.
Κάπως έτσι βρεθήκαμε να περπατάμε στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης, να δοκιμάζουμε ζεστό κρασί και πατατολιχουδιές και να δίνουμε μάχη με τον αγαπημένο μας μπόμπιρα για ένα μπαλόνι με φωτάκια. Τελικά ενδώσαμε, για να μετανιώσουμε ένα λεπτό αργότερα. Τόσο χρειάστηκε για να το καταστρέψει, βλέπετε, χαλάλι του όμως!
Η χριστουγεννιάτικη αγορά του Μπρασόβ ήταν όμορφη, δεν μας εντυπωσίασε όμως όσο εκείνη στο Sibiu. Τα σμήνη περιστεριών, αντίθετα, ήταν εξαιρετικά ενδιαφέροντα, βοηθώντας τον Εκτοράκο να ξοδέψει ατελείωτη ενέργεια κυνηγώντας τα, κι εμάς να βγάλουμε απρόσκοπτα μερικές φωτογραφίες. Όσο για τα αξιοθέτα της πόλης;
- Η περίφημη μαύρη εκκλησία, που πήρε το όνομά της από τον καπνό της μεγάλης πυρκαγιάς του 1689.
- Η πύλη της Αικατερίνης, η μόνη αυθεντική πύλη της πόλης που σώζεται από τα μεσαιωνικά χρόνια.
- Ο Δρόμος του Σχοινιού, ο στενότερος δρόμος στη Ρουμανία, λέγεται.
- Και το τελεφερίκ, με το οποίο ανεβαίνει κανείς στην κορυφή του όρους Τάμπα, από όπου η θέα στο Μπρασόβ και την περιοχή τριγύρω είναι πανοραμική.
Bran και Rasnov, κάστρα και μύθοι
Λίγη ώρα μακριά από το Brasov βρίσκεται το Bran, ένα μικρό χωριό που κατακλύζεται από τουρίστες. Ο λόγος, το όμορφο ομώνυμο κάστρο, για το οποίο έχει καλλιεργηθεί ο μύθος ότι αποτέλεσε τόπο κατοικίας του πασίγνωστου Vlad Tepes. Επρόκειτο για προσπάθεια προβολής της χώρας, και αυτό το κάστρο βρίσκεται σε πολύ βολική τοποθεσία για μαζικές επισκέψεις. Αντίθετα, κάποιες άλλες τοποθεσίες όπου πέρασε μέρος της ζωής του ο εν λόγω πρίγκιπας της Βλαχίας βρίσκονται σε δυσπρόσιτες ορεινές περιοχές, και καταλαβαίνετε ότι το οικονομικό συμφέρον έχει μεγαλύτερη σημασία. Επίσης να αναφέρουμε ότι το κάστρο Bran είναι ιδωτικό, ουσιαστικά το πρώτο ιδιωτικό μουσείο της χώρας, ανήκοντας σε απογόνους των Αψβούργων.
Δεν υπάρχει σπιθαμή ελεύθερης γης τριγύρω, παντού το πάρκινγκ είναι επί πληρωμή, τα μαγαζάκια ατελείωτα, όπως και τα λεωφορεία με τουρίστες. Φτάσαμε με το άνοιγμα του κάστρου όμως, κι αυτή είναι η συμβουλή μας σε όλους. Και, αν και δυσκολευτήκαμε λιγάκι με τον Έκτορα στις στενές σκάλες και τα δωμάτια, μας άρεσε η εμπειρία! Το κάστρο έχει αρκετά ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική, δεν είναι βαρετό, και στην έκθεση υπάρχουν αρκετά αντικείμενα που μπορούν να ενθουσιάσουν ακόμη κι ένα μικρό παιδί: πανοπλίες, κούκλες, παραδοσιακές στολές, σπαθιά, κτλ.
Στην επιστροφή προς Brasov κάναμε μια μικρή στάση και στο Rasnov. Εκεί υπάρχει ακόμη ένα κάστρο, το οποίο αξίζει και με το παραπάνω. Δυστυχώς δε γινόταν να το προλάβουμε, περιοριστήκαμε σε φωτογραφίες μέσα από την κωμόπολη αυτή. Δε γίνεται να το χάσετε, πάντως, ξεχωρίζει εμφανώς κατά τη διαδρομή προς το Bran.
Επιστροφή από Sighisoara και Brasov μέσω Sinaia
Τα χιλιόμετρα από το Brasov μέχρι τη Sinaia ήταν τα ομορφότερα του ταξιδιού μας, αναμφισβήτητα. Φοβερή θέα στα χιονισμένα βραχώδη βουνά, δάση και σίγουρα πιο προσεγμένες περιοχές. Είναι δημοφιλή αυτά τα μέρη και για τους κατοίκους του Βουκουρεστίου, είναι και τα κάστρα της Sinaia που αποτελούν πόλο έλξης.
Εμείς τα αφήσαμε για την επόμενη φορά μας στη Ρουμανία, μιας και δεν ήμασταν απολύτως καλά για να περπατήσουμε στο κρύο και πάλι. Βλέπετε, όταν περπατάς τη μέρα στο κρύο, το βράδυ ανεβάζεις πυρετό και δεν προλαβαίνεις να συνέλθεις, η ανάρρωση αργεί. Δε μετανιώσαμε όμως, και μόνο η οδήγηση άλλωστε αξίζει!
Τα σύνορα με τη Βουλγαρία διασχίστηκαν από τη γέφυρα κοντά στο Ryse, όπως προείπαμε, τα χιλιόμετρα μέσα στη Βουλγαρία βγήκαν χωρίς στάση ουσιαστικά, μιας και θέλαμε να είμαστε στη Θεσσαλονίκη όχι πολύ αργά. Επιστρέψαμε κουρασμένοι, αλλά με γλυκές αναμνήσεις, όμορφες φωτογραφίες και προσδοκίες για περαιτέρω εξερεύνηση της ρουμάνικης φύσης.
Ακολουθεί ένα ακόμη άρθρο, με συμπεράσματα, συμβουλές και χρήσιμες λεπτομέρειες, με ένα κλικ εδώ!