Νεκρή γη, ηφαίστειο Gorely, και κλασική μουσική για αντίο Τελικά ήμουν καλύτερα το επόμενο πρωί, αν κι εξαιρετικά αδύναμος και με μηδέν όρεξη για φαγητό, και φυσικά αρκετά αφυδατωμένος. Η καημένη η Αλιόνα έφτιαξε τα σακίδια μόνη, μάζεψε και τις σκηνές επίσης. Ο “Σ.τ.Π.” βοήθησε πολύ (και κράτησε για αργότερα το υποχθόνιο γέλιο εκδίκησής του …
