Νεκρή γη, ηφαίστειο Gorely, και κλασική μουσική για αντίο Τελικά ήμουν καλύτερα το επόμενο πρωί, αν κι εξαιρετικά αδύναμος και με μηδέν όρεξη για φαγητό, και φυσικά αρκετά αφυδατωμένος. Η καημένη η Αλιόνα έφτιαξε τα σακίδια μόνη, μάζεψε και τις σκηνές επίσης. Ο “Σ.τ.Π.” βοήθησε πολύ (και κράτησε για αργότερα το υποχθόνιο γέλιο εκδίκησής του …
Συνεχίζουμε στην Καμτσάτκα: ηφαίστειο Mutnovsky Τα κλασικά πλέον, το γνωστό πρόγραμμα. Ξύπνημα τ’ άγρια χαράματα, με τις σκηνές μούσκεμα από την υγρασία, ταχύτατο μάζεμα σακιδίων, πρωινό κι όλοι στο φορτηγό! Κάμποσα χιλιόμετρα σε ρέματα, βράχους και χαντάκια, αρκετά για να φύγει και το τελευταίο ίχνος νύστας που τυχόν βάραινε κάποιου τα μάτια και μετά ξεκίνημα …
Κατασκήνωση παρέα με τις αρκούδες και άλλες ιστορίες Ακόμη μία εξόρμηση ξεκινούσε εκείνο το πρωινό, κι αυτή τη φορά θα ήταν τριήμερη. Πράγμα που σήμαινε και πάλι δύο νύχτες σε σκηνές, με σακίδια κτλ, και φυσικά χωρίς τις “ανέσεις” του ξενοδοχείου στην Paratunka. Όσο για το τι περιμέναμε να δούμε; Τα ηφαίστεια Mutnovsky και Gorely, …
Καβούρια και κρουαζιέρα στον Ειρηνικό, με θέα τα υποβρύχια! Τα τελευταία δεν υπήρχαν στο πρόγραμμα, φυσικά. Προέκυψαν ως guest stars εκείνη τη μέρα, θυμίζοντάς μου ανάλογα βίντεο που κυκλοφορούν από τη χώρα αυτή… Κι όλοι απορούμε “γίνεται;”. Γίνεται λοιπόν, έτσι απλά εκεί που ψαρεύεις, να αναδυθεί κοντά σου ένα πυρηνοκίνητο υποβρύχιο. Ρωσικό λιμάνι, ρωσικά κεράσματα …
Πεζοπορία στην τούνδρα και άλλες ιστορίες Τοποθεσία: Χερσόνησος Καμτσάτκα, περιοχή βουνού Kopito Ώρα: 06:00 το πρωί. Επί ώρα τριγύριζε στο μυαλό μου η σκέψη να σηκωθώ πριν ξημερώσει για επιπλέον φωτογραφίες των ηφαιστείων… Και κάθε φορά η άλλη σκέψη, αυτή της παρουσίας αρκούδων, την υπερνικούσε. Εν τέλει, δεν άντεξα! Αργά αργά βγήκα από τη σκηνή, …
Κατασκήνωση στην τούνδρα Καλά καλά δεν είχαμε συνειδητοποιήσει ότι ένα όνειρο είχε μόλις γίνει πραγματικότητα την προηγούμενη μέρα. Ακόμη ένα δύσκολο πρωινό ξεκινούσε, όμως. Βλέπετε, έπρεπε να ξεστηθεί ο καταυλισμός και να μεταφερθούμε σε άλλα σημεία, εκτός του ηφαιστειακού πάρκου. Ξανά στις λάσπες, ξανά στο δάσος Πρωί πρωί και πάλι, όλος ο εξοπλισμός φορτώθηκε στο …
Τέταρτη μέρα στην Καμτσάτκα, μέρα κορυφής Έτσι την αποκαλούν οι ορειβάτες τουλάχιστον, αν και συνήθως ξεκινάει με το νυχτερινό ουρανό, για διάφορους λόγους. Για εμάς ξεκίνησε στις πέντε το ξημέρωμα περίπου, σκοτάδι ακόμη, και με την υγρασία να τρυπάει τις σκηνές στον καταυλισμό. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, ήταν η πρώτη από τις δύο διαθέσιμες μέρες …
Εκεί που δοκιμάζονταν τα διαστημικά οχήματα.
Όπως το διαβάσατε! Η επόμενη μέρα θα μας έβρισκε, μετά από έξι εξαντλητικές ώρες μέσα στο φορτηγό, στις περιοχές όπου μεταξύ άλλων η Σοβιετική Ένωση δοκίμαζε τα διαστημικά της οχήματα. Ο λόγος, σχετικά απλός, σ’ εκείνα τα σεληνιακά τοπία. Απέραντες εκτάσεις ηφαιστειακής άμμου, λάβας, μικρών και μεγάλων ηφαιστειακών κώνων, η απόλυτη προσομοίωση του φεγγαριού επί γης, δηλαδή.