Εισαγωγή
Ας μιλήσουμε λοιπόν για το Κρασνοντάρ, στη νότια Ρωσία και τις περιοχές κοντά στον Εύξεινο Πόντο. Από εκεί “έκλεψα” τη σύζυγο, θέλοντας και μη ανακάλυψα κι αυτή την πλευρά της μεγαλύτερης χώρας του πλανήτη μας.
Ένα χρόνο μετά την επίσκεψη στη Μόσχα λοιπόν, ήρθε τον Οκτώβρη του 2012 ο καιρός να επισκεφτώ το Krasnodar. Εκεί θα γνώριζα και τη μέλλουσα πεθερά μου , καταλαβαίνετε. Δεν ήξερα βέβαια ότι στην πορεία θα πηγαίναμε και στα παράλια (Gelenzhik), αλλά και σε μαγευτικό ορεινό προορισμό (Mezmay). Ας τα πάρουμε με τη σειρά!
Το εισιτήριο κλεισμένο με απευθείας πτήση από το Μουζενίδη, που σχεδόν πάντα προτιμώ γι’ αυτούς τους προορισμούς. Συνήθως λόγω καλών τιμών, ευκολίας στην έκδοση visa, και απευθείας πτήσεων για πάρα πολλές πόλεις της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Βέβαια, αυτή τη φορά πέταξα για το Rostov on Don, περίπου 300 χμ από το Krasnodar (προς βορρά). Οι τιμές για εκεί είναι αρκετά φθηνότερες, βλέπετε.
Φτάνοντας στη Ρωσία
Η πτήση από τη Θεσσαλονίκη ήσυχη, οι διαδικασίες με τα immigration forms στο αεροδρόμιο του Rostov μου ήταν οικείες αυτή τη φορά, οπότε εξήλθα του, επιεικώς ελεεινού, κτιρίου αφίξεων και, να το κορίτσι μου, να με περιμένει κουμπωμένη μέχρι πάνω. Τέλη Οκτώβρη βλέπετε, στην περιοχή εκείνη είχε ήδη κρύο. Εμείς βέβαια θα βλέπαμε εντελώς άλλο καιρό στον προορισμό μας, η περιοχή του Krasnodar έχει πιο ζεστό κλίμα, παρόμοιο με της Ελλάδας θα έλεγα, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Μαζί με τη γυναίκα μου, περίμενε και ο σοφέρ όμως! Ο προσωπικός οδηγός της αφεντικίνας της πεθεράς μου, τον οποίο έστειλαν να με παραλάβει με ένα Toyota Camry. Έτσι, για να νιώσω λίγο “καπιτάλας”, στη χώρα που έχει φτάσει πλέον στον απόλυτο καπιταλισμό, μετά τον απόλυτο “κομμουνισμό” (τουλάχιστον στις μεγάλες πόλεις).
Στη διαδρομή βέβαια συνειδητοποίησα τι σημαίνει οδήγηση κι οδηγοί στη Ρωσία! Αγαπητοί ταξιδιώτες, όλα τα βίντεο που κυκλοφορούν είναι απλά η καθημερινότητα. Ο τύπος, για να μην κολλήσει στην ουρά που φαινόταν ατελείωτη, πέρασε δεξιά ανάμεσα στους κώνους – δηλαδή στο κλειστό κομμάτι του δρόμου, μιας και γινόταν έργα παρακάτω – και το σανίδωσε! Μόλις βρήκε ευκαιρία, ξανά στον κανονικό δρόμο με κάτι μανούβρες που αν τις έκανε το αμαξάκι μου, ακόμα θα μετρούσα τούμπες. Σχεδόν όλοι έχουν στο ταμπλό ένα προειδοποιητικό beeper για κάμερες και τροχαία, όπως και dvr κάμερα, για ευνόητους λόγους, βλέπε διεφθαρμένη αστυνομία και συχνά ατυχήματα.
Έτσι πέρασαν τα χιλιόμετρα μέχρι την πόλη του Krasnodar, με όμορφη φύση, άσχημα κτίρια και άθλιο δρόμο. Εκ των υστέρων διαπίστωσα ότι ο συγκεκριμένος είναι κουκλί, σε σχέση με άλλους.
Βραδάκι στο διαμέρισμα λοιπόν, χάζεμα της θέας από τον δέκατο τέταρτο όροφο μιας τυπικής καινούριας ρωσικής πολυκατοικίας, τσάι, σούπα borsh, γλυκό και γνωριμία με τη Vera. Η πεθερά μου είναι μόλις 13 χρόνια μεγαλύτερή μου, αλλά ας τη λέμε πεθερά. Κουρασμένος ήμουν, είχαμε και δύο εβδομάδες μπροστά μας, οπότε γρήγορα στο κρεβάτι όλοι μας.
Ένα όμορφο φθινοπωρινό ταξιδάκι μόλις ξεκινούσε, ακολουθήστε μας στα επόμενα επεισόδια.
Kostas Papanikolaou
