Kostas PapanikolaouΑναχώρηση -μετά απροόπτου- και πρώτη μέρα προς Bodrum
Ήταν Μάρτιος του 2014 και το καλοκαιράκι ήδη πλησίαζε για τα Δωδεκάνησα. Μεσολαβούσαν όμως οι διακοπές του Πάσχα, τελευταία ευκαιρία για μακρά άδεια πριν την έναρξη εργασίας της Αλιόνας στην τουριστική σεζόν. Αποφασίσαμε λοιπόν με τη σύζυγο να ανέβουμε στη Λάρισα (στο δοξασμένο Αμπελώνα, παρακαλώ!) για Πάσχα με τους γονείς μας.
Τι πιο φυσιολογικό λοιπόν, από το να πάρουμε το αυτοκίνητο, να το βάλουμε στο καράβι από τη Ρόδο για… Τουρκία (Μαρμαρίς), κι από εκεί, μετά από δύο εβδομάδες road trip, τρεις ακόμη διαδρομές με ferry, 3000 χιλιόμετρα, κι άλλες τόσες φωτογραφίες, να φτάσουμε για ξεκούραση στον προορισμό μας.
Ξεκινάμε λοιπόν, ή μήπως όχι;
Αφού καταφέραμε να βγάλουμε άκρη σχετικά με τα χαρτιά του αυτοκινήτου, και χάσαμε λίγο χρόνο στα τηλέφωνα με το τελωνείο στο Μαρμαρίς, το τουρκικό προξενείο στη Ρόδο, και το δικηγόρο που θα τα μετέφραζε στη Λάρισα (στη Ρόδο δεν βρήκαμε μεταφραστή τουρκικής γλώσσας), κι αφού διπλοτσέκαρα ότι ΔΕΝ χρειάζεται διεθνές δίπλωμα οδήγησης στην Τουρκία, κάναμε το γενικό πλάνο, με ξενοδοχεία, προορισμούς, ferries για Χίο και μετά Canakkale και ήμαστε πανέτοιμοι για αναχώρηση το μεσημέρι της 28ης Μαρτίου.
Αμ δε… 7 μποφόρ στη θάλασσα, οπότε το μικρό ferry που θα ερχόταν από το Marmaris, δεν σάλπαρε εκείνη τη μέρα. Τι να κάνεις, αράξαμε για καφέ και τα σχετικά, και μετά για ύπνο στο σπίτι. Το οποίο, σημειωτέον, δεν είχε ούτε ψυγείο στην πρίζα, μιας και θα λείπαμε σχεδόν μήνα.
Τελικά, φύγαμε για διακοπές…
Την επόμενη μέρα λοιπόν, νωρίτερα από το προγραμματισμένο, ήρθε το καραβάκι, βάλαμε το αμαξάκι μας (μόνο εμείς κι ένα ζευγάρι Γάλλων με αυτοκίνητο), και καλό μας ταξίδι! Είχε μόνο 6 μποφόρ, το αυτοκίνητο στο πίσω ανοιχτό μέρος του ferry έτρωγε τα κύματα κατάμουτρα, εμείς όμως δεν καταλαβαίναμε τίποτα (ευτυχώς η Αλιόνα δε ζαλίζεται, καταλαβαίνετε τι θα επακολουθούσε…). Δύο ώρες μετά περίπου, φτάσαμε στο Marmaris. Ο ελάχιστος τυπικός έλεγχος από το τελωνείο, ευτυχώς, και ήμασταν ελεύθεροι να αρχίσουμε την εξερεύνηση της Μικράς Ασίας!
…και αλλάξαμε το σχέδιο
Επειδή χάσαμε τη μία μέρα λόγω αέρα, έπρεπε κάτι να αλλάξει. Οπότε αποφασίσαμε να μη μείνουμε στο Μαρμαρίς καθόλου, αλλά να οδηγήσουμε κατευθείαν στο Bodrum (Αλικαρνασσός). Εκεί μας περίμενε πεντάστερο ξενοδοχείο all inclusive με 55 ευρώ τη βραδιά.
Πρώτη μας φορά θα ήταν και μοναδική, όπως πάει η ταξιδιωτική μας καριέρα.
Από το λίγο που είδαμε στο Μαρμαρίς, δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιαστήκαμε. Εντελώς καινούρια πόλη, δεν ξέρω τι υπήρχε εκεί πριν 15 χρόνια, καθαρή τουλάχιστον στο κέντρο, τεράστια μαρίνα, ξενοδοχεία και… προεκλογικές συγκεντρώσεις, χεχεχε! Όλη η αστυνομία επικεντρωμένη εκεί, οπότε πάρκαρα όπου βρήκα, κάναμε τη βολτίτσα μας και ήπιαμε καπουτσίνο με 2 ευρώ. Κατόπιν κλείσαμε το ξενοδοχείο για Bodrum μέσω ίντερνετ κι αναχωρήσαμε.
Είναι περίπου 170 χιλιόμετρα απόσταση από την εθνική οδό, χωρίς διόδια, καλός δρόμος στο μεγαλύτερο μέρος του, με πολλά βενζινάδικα. Χρειαστήκαμε 2+ ωρίτσες, το gps στο iphone της συζύγου (με 1 ευρώ κατεβάσαμε τους χάρτες) σχεδόν αχρείαστο, αν και αλάνθαστο όποτε χρειάστηκε, και τελικά αργά το απόγευμα μπήκαμε στο ξενοδοχείο.
Όπως καταλαβαίνετε, άρχισε να βγαίνει για τα καλά η κούραση της μέρας. Ειδικά μετά το βραδινό φαγητό που του δώσαμε και κατάλαβε, απλά ήπιαμε ένα “made in Turkey” cocktail κι όνειρα γλυκά. Πάει η πρώτη μέρα!
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.