Kostas PapanikolaouΜπαλί: οι πρώτες εντυπώσεις
Έχοντας στα χέρια το βιβλίο του Κώστα Ζυρίνη “Πέρα από το Μπαλί”, κατεβήκαμε τα σκαλιά του αεροπλάνου σ’ αυτό το εξωτικό νησί, ένα από τα χιλιάδες της Ινδονησίας.
Με τον συγγραφέα βέβαια να επικεντρώνεται σε νησιά ανατολικά του Μπάλι (όπως το προφέρουν οι ντόπιοι), έχοντας το τελευταίο για αφετηρία και τερματισμό, εμείς θα είχαμε 12 μέρες περίπου για να πάρουμε μια πρώτη γεύση από Ινδονησία κι από νοτιοανατολική Ασία γενικά.
Και, στην επιστροφή, άλλες 12 ώρες στη Σιγκαπούρη, ίσα για να έχουμε μια ιδέα της τόσο πλούσιας αυτής πόλης – κράτους.
Ελάτε να γνωρίσετε μαζί μας, το Μπαλί και τη Σιγκαπούρη λοιπόν!
Γνωριμία με το Μπαλί
Κατά την προσγείωση κιόλας, τα κτίρια του αεροδρομίου σε αρχιτεκτονική προφανώς μπαλινέζικη, σαν να μας έλεγαν “Καλώς ήρθατε σε μια άλλη κουλτούρα!” Τι όμορφη έκπληξη και υποδοχή!
Κουρασμένοι καθώς ήμασταν από την εντεκάωρη πτήση για Σιγκαπούρη, την αναμονή, και ξανά την πτήση για Μπαλί, βιαζόμασταν να τελειώνουμε με τους ελέγχους, ειδάλλως θα απολαμβάναμε και το εσωτερικό του αεροδρομίου.
Το ξενοδοχείο μας για τις δύο πρώτες μέρες ήταν στην περιοχή Tanjung Benoa, λίγο βόρεια της πασίγνωστης Nusa Dua. Το επιλέξαμε επειδή δεν είναι από τα μεγάλα απρόσωπα ξενοδοχεία, είναι απλό, με πανέμορφη αυλή, μικρή πισίνα και πολύ καλές κριτικές. Αποδείχτηκε τέλεια επιλογή για ανάπαυση και προσαρμογή, πριν πάμε προς την ενδοχώρα.
Tanjung Benoa
Η περιοχή μας δεν είναι δα και πολύ όμορφη. Έχει όμως πολλά καταλύματα, εύκολη πρόσβαση στα νότια – ανατολικά και συστήνεται για ατελείωτα water sports. Εμάς μας βόλεψε να χαλαρώσουμε εκεί μετά τις πτήσεις, να κάνουμε βόλτες στη γειτονιά, να παίζουμε στην πισίνα με τον Έκτορα. Ένα απόγευμα αφιερώσαμε να πάμε στη πασίγνωστη περιοχή Nusa Dua.
Nusa Dua
Πρόκειται για μια από τις γνωστότερες παραλίες στο Μπαλί, με πολλά ξενοδοχειακά θέρετρα, καθαριότητα, έλεγχο στην είσοδο. Καθαρά δηλαδή για δυτικούς τουρίστες, μας θύμισε το Varadero στην Κούβα. Δε μένουν εκεί οι ντόπιοι, όλα φαίνονται τέλεια και περιποιημένα, κι έτσι είναι μακριά από την πραγματικότητα.
Η παραλία ήταν ωραία αλλά, μιας και στην Ελλάδα δε θα λέγαμε ότι μας λείπουν οι καλές παραλίες, δεν μας έκανε και τρομερή εντύπωση. Με τίποτα δε θα θέλαμε να μείνουμε εκεί πάνω από μια-δυο μέρες για χαλάρωση, γιατί μετά, κατά τη γνώμη μας, είναι πολύ βαρετά.
Άλλες εντυπώσεις
Χμμ, καταλάβαμε ότι εδώ είναι νοτιοανατολική Ασία:
- Η υγρασία πολύ υψηλή (στη Σιγκαπούρη βέβαια υψηλότερη, σαν θερμοκήπιο).
- Χαοτική κίνηση στους στενούς δρόμους, και ατελείωτα μηχανάκια.
- Απίστευτα καυτερά φαγητά, κι όσο λιγότερο τουριστικά τα μαγαζιά, τόσο περισσότερο καυτερά τα φαγητά.
- Οι συνθήκες υγιεινής είναι μακριά από όσα ξέρουμε στην Ελλάδα. Ένα σκοτωμένο ποντίκι μπροστά στο σουπερμάρκετ που πήγα για ψώνια, μου το υπενθύμισε.
- Επίσης, σαν πρώτη εντύπωση, οι ντόπιοι μας φαίνονται πιο “αθώοι” από τους αντίστοιχους της Κούβας, ας πούμε. Θα δείξει η συνέχεια αν επιβεβαιωθούμε.
Με λίγες πρώτες εικόνες, σας αφήνουμε για τώρα. Περάσαμε δύο όμορφες μέρες εκεί στα νότια του Μπάλι, ερχόταν η ώρα για ναούς, καταρράκτες, δάση. Για το Ubud, κι ακόμη παραπέρα, φυσικά.
Ακολουθήστε μας, μαζί με τον μπόμπιρά μας πάμε να δούμε κι άλλα, εδώ!