Kostas PapanikolaouΕ, ναι φυσικά, για τον εαυτό μου μιλάω
Ήρθε η ώρα να σας πω για την επίσκεψή μου στη μαμά πατρίδα, την άλλη πατρίδα, τη Ρωσία! Αφού, ως γνωστόν, ο μπαμπάς αγάπησε λιγάκι μακριά από τη Λάρισα, ευτυχώς δηλαδή. Μου έλαχε έτσι η καλύτερη μαμά του κόσμου! Θα μάθετε κι εσείς τώρα λοιπόν, μερικά ωραία πραγματάκια για το ταξίδι μου στη Μόσχα, έξι μηνών αντράκι τότε! Πάμε να τα δούμε!
Αφού λοιπόν για κανένα μήνα δεν είχαμε πάει κάποιο σοβαρό ταξιδάκι, τι άλλο να κάναμε το Πάσχα; Το μικρόβιο είχε μπει ήδη μέσα μου, ήθελα προορισμό καινούριο πάλι. 🙂
Οπότε και οι γονείς βρήκαν τη λύση. Θα πηγαίναμε στη Μόσχα, το Ταγκανρόγκ και το Κρασνοντάρ, μαζί με τους Έλληνες παππούδες. Πάλι τα συνδύασαν μου φαίνεται! Οι παππούδες θα έβλεπαν τη Μόσχα αλλά και τις άλλες πόλεις, θα γνώριζαν καλύτερα και τους Ρώσους συγγενείς. Και οι Ρώσοι θα γνώριζαν καλύτερα εμένα τον μικρούλη!
Ναιιιι! Καινούριες εμπειρίες!
Και, όπως καταλάβατε εσείς οι πιστοί μου αναγνώστες, θα ήταν και οι πρώτες μου πτήσεις, όπως και οι πρώτη φορά σε τρένο! Ήδη είχα ταξιδέψει οδικώς αρκετές φορές, αλλά και με καράβι, έστω για λίγη ώρα, εκεί στην Εύβοια.
Ο μπαμπάς και οι παππούδες κόλλησαν και μια στάμπα στο διαβατήριό τους, τη λένε βίζα. Για εμένα δεν είχε, εγώ ταξίδεψα με το άλλο διαβατήριο που έχω, το ρωσικό, χιχι!
Βουουουμ, και φύγαμε Κυριακή του Πάσχα, πρωί πρωί! Πάει το πρώτο μου πασχαλινό αρνί, να δούμε το επόμενο. Στο αεροπλάνο μάλλον κοιμήθηκα καλά, δε θυμάμαι και πολλά. Εκεί στο στήθος της μαμάς, που τελικά βοηθάει στα πάντα. Ούτε αυτάκια βούλωσαν, ούτε πείνασα, ούτε φοβήθηκα!
Ας μιλήσουμε για την πρωτεύουσα
Στη Μόσχα είχε ακόμα κρύο. Ρωσικό κρύο, που αρέσει στον μπαμπά, ειδικά όταν βγαίνει έξω από το κέντρο των πόλεων. Εμείς πάντως ήμασταν καλά ντυμένοι, κι αφού ξεμπερδέψαμε με τα χαρτιά και τους ελέγχους, πήραμε ταξί για το διαμέρισμα.
Μαντέψτε τι έκανα λοιπόν, με το που μπήκαμε! Όπως και στο ταξίδι στο Ζάγκρεμπ, αιφνιδίασα τους ενήλικες κάνοντας τα κακάκια μου, χιχι! Κι εκεί που νόμιζαν ότι θα τακτοποιηθούν στο διαμέρισμα, έτρεχαν να αλλάξουν εμένα πρώτα, άλλος να μετακινεί βαλίτσες, να ψάχνουν πετσέτες και τέτοια. Πλάκα είχε, μου φαίνεται εγώ γελούσα όσο με άλλαζαν!
Σημειώστε τι να φάτε στη Μόσχα!
Αφού τελικά μπήκαν όλα σε μια τάξη, ξεχυθήκαμε στην πόλη. Ο ουρανός καθαρός, εγώ στο καρότσι μου, οι παππούδες πεινασμένοι και για φαγητό και για αξιοθέατα! Πρώτα η κοιλίτσα, εννοείται, και χωθήκαμε σε ένα αγαπημένο εστιατόριο των γονιών μου, το Taras Bulba. Παραδοσιακά διακοσμημένο, όπως και το προσωπικό του, οπότε δεν έχασα ευκαιρία, έβγαλα τη φωτογραφία μου με τον Ρώσο σερβιτόρο!
Για να μη σας κουράζω έτσι με λεπτομέρειες μωρέ, θα σας πω στα γρήγορα πού τρώγαμε, τι βλέπαμε και πώς κινούμασταν. Εξάλλου εγώ μικρούλης είμαι, λεπτομέρειες θα θυμάμαι όταν ξαναπάω μεγάλο παιδί πια.
- Εκτός από το Taras Bulba, τρώγαμε επίσης σε άλλα “μαγειρεία”, stolovaya όπως λέγονται στα Ρωσικά. Υπάρχουν πολλά στη Ρωσία, με γενικά φθηνό και καλό φαγητό, για όλες τις ώρες. Εγώ θυμάμαι το Mu Mu, που έχει μια αγελάδα απ’ έξω!
- Οι παππούδες επίσης τρελάθηκαν με το sushi, εμένα δε μου έδωσαν να δοκιμάσω, γκρρ…. Πάντως θυμάμαι το Yaκitoriya, ένα από αυτά τα εστιατόρια!
- Αλλά το καλύτερο, ήταν ένα εστιατόριο που φτιάχνει επιτόπου, μπροστά σου, τα περίφημα ρωσικά pelmeni, έχει και μπύρες από τη Σιβηρία, και δεν είναι και πολύ ακριβό. Είναι το Lepim i Varim, εγώ δεν το ξεχνώ αυτό, περιμένω να με πάνε εκεί να φάω το χειμώνα που μας έρχεται. 🙂
Και τι να κάνετε, που δεν τα κάνουν πολλοί!
- Να πάτε στο μουσείο Experimentarium! Θα περάσετε όλη τη μέρα σας εκεί, χωρίς να το καταλάβετε! Πάρα πολλά πειραματικά παιχνίδια και κατασκευές, για μικρούς και μεγάλους, τόσα που οι γονείς και οι παππούδες παραλίγο να με ξεχάσουν. 🙂
- Ο μπαμπάς μαζί με τον παππού πήγαν και σε άλλο μουσείο, βγαλμένο από τα παλιά. Έχει μέσα ηλεκτρονικά παιχνίδια από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, που δουλεύουν με καπίκια. Κι άρχισαν οι ενήλικες να παίζουν σαν παιδιά, με εμένα στο μάρσιπο, επάνω στον μπαμπά! Το φαντάζεστε; Πού να με αφήσουν να κοιμηθώ, αφού έπαιζαν και μπάσκετ, και αγώνες αυτοκινήτων, και δεν έλεγαν να σταματήσουν.
- Α, ναι. Να πάτε κι εσείς οι γονείς με τα παιδάκια σας, στο πασίγνωστο, τεράστιο κατάστημα παιχνιδιών κι όχι μόνο, που λέγεται Detskiy Mir. Θα θαυμάσετε παλιά ρωσικά παραμύθια βιτρώ, γύρω γύρω στα τζάμια, και θα έχετε και πανοραμική θέα στη Μόσχα, από την ταράτσα του κτιρίου! Άντε πάλι, τα καλύτερα σας λέω!
Νομίζω ότι καλά τα είπα για τώρα, θυμήθηκα κι εγώ κάμποσα χρήσιμα πραγματάκια για την αγαπημένη μου πρωτεύουσα.
‘Οσο για το υπόλοιπο του ταξιδιού μας στους συγγενείς; Ε, ας μη σας κουράζω κι άλλο προς το παρόν. Πολύ φαγητό θυμάμαι, πολλή κουβέντα και μια γλυκούλα nevalyashka που πήρα για δώρο! Εξάλλου, τα έχει γράψει ωραία κι όμορφα ο μπαμπάς μου για εκείνα τα μέρη.
Εγώ σας αφήνω, τα παιχνίδια περιμένουν!
Ο μικρός Έκτορας, Απρίλιος 2018