Kostas PapanikolaouΤρεις μέρες γεμάτες ομορφιά
Μπαίνοντας στη Σλοβενία, σίγουρα δεν περιμέναμε όσα θα ζούσαμε τις επόμενες μέρες. Ακροβατώντας, θα λέγαμε, μεταξύ Βαλκανίων και κεντρικής Ευρώπης, δεν αποτελούσε ακριβώς όνειρό μας να ταξιδέψουμε εκεί. Αποδείχθηκε ότι κάναμε λάθος!
Μετά το σύντομο πέρασμα από την Κροατία, αφήνοντας τη Ριέκα στα δυτικά μας, μπήκαμε στη Σλοβενία πληρώνοντας και τα 15 ευρώ της βινιέτας, που είναι απαραίτητη για τους αυτοκινητόδρομους. Βέβαια, αν κινηθεί κανείς μόνο στο υπόλοιπο οδικό δίκτυο, η βινιέτα δεν είναι απαραίτητη. Κι επειδή οι διαδρομές είναι μαγευτικές, τελικά ελάχιστα τη χρησιμοποιήσαμε.
Πρώτη στάση, λίγο μετά τα σύνορα, για πικ νικ μέσα σε πανέμορφη δασική περιοχή! Να και η εστία υγραερίου, να και τα σκεύη μας, να και η πολυτάλαντη σύζυγος που ετοίμασε το γεύμα ταχύτατα! Παρεμπιπτόντως, η περιοχή είναι πέρασμα μεταναστών, όπως μας πληροφόρησαν συνοριοφύλακες και αστυνομικοί που ήρθαν για έλεγχο, λίγο μετά που σταματήσαμε. Να το έχει υπόψη όποιος τυχόν σκεφτεί ελεύθερο κάμπινγκ εκεί.
Οι οικοδεσπότες μας περίμεναν δίπλα στην κωμόπολη Vipava, στα δυτικά της χώρας. Μια κοιλάδα αμπελουργική, με όμορφα χωριά, αμπελώνες να καλύπτουν τους λόφους και τις κοιλάδες, και το πράσινο να κυριαρχεί παντού. Κοντά στα σύνορα είναι και οι εκβολές του ποταμού Reka, ο οποίος μας πρόσφερε κάτι ανεπανάληπτο σε τούτο το ταξίδι!
Φαράγγι, υπογείως!
Η Σλοβενία είναι γνωστή για τα σπήλαια Postojna, τα οποία δικαίως θεωρούνται εκπληκτικής ομορφιάς. Μετά τη συζήτηση με τους οικοδεσπότες μας όμως, μάθαμε για την περιοχή Skocjan και το αντίστοιχο σύστημα σπηλαίων εκεί. Όταν δε, είδαμε φωτογραφίες στο ίντερνετ, αυτό ήταν! Έρωτας με την πρώτη ματιά!
Έτσι βρεθήκαμε το επόμενο πρωί στην είσοδο, μαζί με αρκετούς ακόμη επισκέπτες και τους οδηγούς μας, για να θαυμάσουμε το μεγαλύτερο υπόγειο φαράγγι της Ευρώπης! Τι εννοούμε;
Ο ποταμός Reka, που αναφέραμε προηγουμένως, αφού διασχίζει περίπου πενήντα χιλιόμετρα στη Σλοβενία, βυθίζεται στο καρστικό υπέδαφος, βγαίνοντας ξανά στην επιφάνεια στις πηγές Timavo, στον κόλπο της Τριέστης. Στο υπέδαφος λοιπόν, σχηματίστηκε αυτό το υπέροχο, ανεπανάληπτο, τρομερό φαράγγι, μήκους άνω των τριών χιλιομέτρων και ύψους μέχρι και 140 μέτρα! Και όλα αυτά, δεκάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Εκεί όπου το θέαμα του ποταμού να χάνεται κυριολεκτικά από προσώπου γης είναι εκθαμβωτικό και τρομακτικό συνάμα.
Χρειαστήκαμε αρκετή ώρα για να περπατήσουμε όλο το χώρο των σπηλαίων, πρώτα με τους σταλακτίτες και σταλαγμίτες στο “σιωπηλό δωμάτιο”, κι έπειτα στην απόκοσμη πραγματικότητα του φαραγγιού, με τον ήχο του χειμάρρου – ποταμού να επισκιάζει τα πάντα. Στο χώρο του μεγάλου αυτού εθνικού πάρκου υπάρχουν επίσης δείγματα τυπικής αγροτικής αρχιτεκτονικής της περιοχής Karst, πεζοπορική επιμορφωτική διαδρομή και μουσειακή συλλογή. Αναμφίβολα, επρόκειτο για ξεχωριστή όσο κι απρόσμενη εμπειρία για εμάς, τη συνιστούμε ανεπιφύλακτα σε όσους ταξιδέψουν στη Σλοβενία!
Διάσημα άλογα, μα και πανέμορφα χωριά
Εκείνη τη μέρα γνωρίσαμε και τα άλογα Lipizzan, που πήραν το όνομά τους από το ομώνυμο σλοβένικο χωριό. Από τον 16ο αιώνα εκτρέφονται εκεί αυτά τα άλογα, χρησιμοποιούνταν από τη δυναστεία των Αψβούργων και πλέον είναι γνωστά για τις παραστάσεις που δίνει ο Ισπανικός Ιππικός Όμιλος της Βιέννης στο Hofburg. Μπορεί κανείς να περάσει όλη την ημέρα του στο πάρκο, να δει παραστάσεις των αλόγων, να ιππεύσει επίσης με εκπαιδευτές.
Εμείς προτιμήσαμε να συνεχίσουμε για άλλα χωριά της περιοχής, ο χρόνος και η ηλικία του Έκτορα δεν επέτρεπαν πολύωρες ξεναγήσεις στο ίδιο μέρος. Στην κοιλάδα της Vipava όμως, τα τοπία είναι ειδυλλιακά, τα χωριουδάκια με στενούς δρόμους γραφικά όσο κι έρημα σχεδόν από τουρίστες, και η θέα από αρκετούς λόφους εντυπωσιακή!
Είμαστε ευγνώμονες για τις συμβουλές που πήραμε από τους οικοδεσπότες μας, και χαρούμενοι που συνδυάζουμε τουρισμό, επαφή με ντόπιους και επίσκεψη σε όχι απαραίτητα τουριστικά μέρη. Το Goce, το Podnanos αλλά και η Vipava φυσικά, τόσο γαλήνια και με πέτρινα σπίτια να δένουν αρμονικά με την καταπράσινη φύση, μας πρόσφεραν ένα απόγευμα αναπάντεχα όμορφο!
Μια γουλιά Bled, πριν το “αντίο Σλοβενία”
Η μέρα τελείωσε με γευστικό δείπνο, παρέα με όλη την οικογένεια. Επίσης πήραμε για δώρο ένα μπουκάλι εξαιρετικού ποτού που φτιάχνει μόνος του ο Ales, με χρόνια παλαίωσης σε βαρέλια. Και, στο δρόμο για την Αυστρία είπαμε να δούμε κι εμείς την περίφημη λίμνη Bled. Ο καιρός ήταν βροχερός, ο κόσμος πολύς, οπότε αρκεστήκαμε σε μερικές φωτογραφίες μόνο. Ούτως ή άλλως, η Σλοβενία είναι στα μελλοντικά μας πλάνα και πάλι, είναι τόσα ακόμη που θέλουμε να δούμε, αρκετές διαδρομές να περπατήσουμε και δρόμοι να οδηγήσουμε.
Μπήκαμε στο πρώτο από τα τούνελ των Άλπεων που μας περίμεναν, και κάπου εκεί η Σλοβενία γινόταν μια γλυκιά ανάμνηση… Το ταξίδι θα συνεχιζόταν φυσικά, σε νέους τόπους!
