Kostas PapanikolaouHoi An, Βιετνάμ: Φαναράκια παντού
Ο ήλιος δύει σιγά σιγά, με τις πορτοκαλοκόκκινες αχτίδες του να λούζουν τα νερά του ποταμού Thu Bon, στο κεντρικό Βιετνάμ. Πλανόδιοι προσπαθούν να πλησιάσουν τους τουρίστες που αυξάνονται όσο περνά η ώρα, ενώ η λαϊκή αγορά σφύζει από ζωή. Ντόπιοι κι επισκέπτες, πωλητές κι αγοραστές, μηχανάκια, ποδήλατα και μυρωδιές εξωτικών φρούτων, μπαχαρικών, ψαριών. Τα φαναράκια σιγά σιγά ανάβουν δίνοντας το δικό τους τόνο στο σκηνικό και βοηθώντας μας να καταλάβουμε ακόμη καλύτερα γιατί το Hoi An θεωρείται ίσως η πιο γραφική πόλη της χώρας.
Έχοντας ήδη περάσει τρεις μέρες στο Βιετνάμ, γνωρίζοντας το Da Nang, τα Marble Mountains και τους ναούς My Son, μεταξύ άλλων, το Hoi An ερχόταν να δώσει κάτι το διαφορετικό στο ταξίδι μας. Από τον 15ο μέχρι και τον 19ο αιώνα η πόλη αυτή αποτελούσε βασικό εμπορικό λιμάνι της ΝΑ Ασίας. Μετάξι, πορσελάνη, πιπέρι, κανέλα και φαρμακευτικά βότανα ήταν αντικέιμενο συναλλαγών εκεί, στις όχθες του ποταμού Thu Bon. Σαν αποτέλεσμα, ένα μωσαϊκό Βιετναμέζικων, Γαλλικών, Κινέζικων και Γιαπωνέζικων αρχιτεκτονικών και όχι μόνο επιρροών, οι οποίες προσφέρουν ξεχωριστό τόνο στην πόλη.
Γραφικό κέντρο, πληθώρα τουριστών το βράδυ
Η ζέστη και η κούραση από το περπάτημα στο My Son μας κράτησαν στο δωμάτιο όταν φτάσαμε. Εκεί φάγαμε και το νοστιμότατο, για μια ακόμη φορά στη χώρα αυτή, μεσημεριανό μας, συνοδευόμενο με κρέπες μπανάνας και ανανά.
- Στο Βιετνάμ είναι αρκετά σύνηθες το λεγόμενο “homestay”, διαμονή δηλαδή σε σπίτια ντόπιων. Σχεδόν πάντα μπορούν και να σου μαγειρέψουν, να κανονίσουν μεταφορές, εκδρομές κτλ. Όπως το γνωρίσαμε εμείς, μας θύμισε τα αντίστοιχα casa particular, από το ταξίδι μας στην Κούβα, κάμποσα χρόνια πριν. Στο Βιετνάμ μας φάνηκαν πιο τουριστικοιημένα, θα λέγαμε.
Σουρούπωνε όταν βγήκαμε για βόλτα στην παλιά πόλη και τα στενάκια δίπλα στο ποτάμι. Περάσαμε μέσα από την τοπική αγορά, την πλημυρισμένη από μηχανάκια, ποδήλατα, πεζούς, ένα πολύβουο μελίσσι που σίγουρα έκανε πιο δύσκολο το περπάτημα με ένα νήπιο. Οι βαρκάρηδες μας καλούσαν για νυχτερινή βόλτα, ενώ οι βαρκούλες ήταν όλες στολισμένες με φαναράκια φυσικά, τι άλλο. Πολλοί αγόραζαν φαναράκια που τα άφηναν να επιπλέουν κατόπιν, ενώ εμείς προσπαθούσαμε απλά να περπατήσουμε και να συλλάβουμε φωτογραφικά όσο γινόταν τα κτίρια και την ατμόσφαιρα τριγύρω.
Για βραδινό αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε βιετναμέζικη πίτσα, από ένα μικρό μαγαζί στη γειτονιά μας, μιας και δεν είχαμε χρόνο και δύναμη να καθίσουμε κάπου. Αποδείχθηκε καλή επιλογή, γευστική, χορταστική και φθηνή, τόσο που και την επομένη το ίδιο κάναμε! Αν σας βγάλει ο δρόμος, είναι αυτή εδώ και αξίζει!
Παγόδες, ψώνια και ηλιοβασίλεμα ονειρικό, ξανά!
Η αρχική μας σκέψη να επιλέξουμε κάποιες από τις ημερήσιες εκδρομές γύρω από το Hoi An δεν πραγματοποιήθηκε τελικά. Προτιμήσαμε να περπατήσουμε ξανά στην πόλη, να γνωρίσουμε καλύτερα τις κινέζικες και ιαπωνικές επιρροές, να είμαστε και πιο ξεκούραστοι, στο κάτω κάτω.
Εκτιμήσαμε πολύ περισσότερο εκείνο το πρωινό μας, μπορώ να πω. Σχεδόν άδειοι δρόμοι και μαγαζιά, κάτι που μας έδωσε την ευκαιρία να πιούμε φρέσκα smoothies και χυμούς σε πολύ όμορφη καφετέρια, να περπατήσουμε χωρίς το συνεχές ενοχλητικό κάλεσμα βαρκάρηδων και πωλητών, ακόμη και να παίξουμε με τον μικρούλη μας στη μικρή παιδική χαρά λίγο πιο μακριά από τη βασική γέφυρα του ποταμού.
To Phuoc Kien Temple, χώρος άσκησης λατρείας για τους Κινέζους του Hoi An πλέον, ήταν γνωστό ως Fujian Assembly Hall και αποτελεί φυσικά μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Βουδιστικές θεότητες, δράκοι και ναός αφιερωμένος στη θεά της θάλασσας και προστάτιδας των ναυτικών ήταν όσα μας κέντρισαν το ενδιαφέρον και μάθαμε διαβάζοντας σχετικά. Επρόκειτο για την πρώτη ουσιαστικά επαφή μας με την κινεζική κουλτούρα, σ’ αυτό το μνημείο του 17ου αιώνα.
Περπατήσαμε ακόμη στη γνωστή Ιαπωνική σκεπαστή γέφυρα, σήμα κατατεθέν θα λέγαμε της πόλης. Στην άλλη πλευρά της ο δρόμος είναι σαφώς πιο ήσυχος, τα μαγαζάκια φθηνότερα, οπότε μην περιοριστείτε στο πολύ κεντρικό κομμάτι της παλιάς πόλης.
Όσο για το ηλιοβασίλεμα στον ποταμό Thu Bon, οι εικόνα μιλάει καλύτερα μόνη της. Αυτό το γλυκό φως, οι βαρκούλες, τα πρώτα φαναράκια, τα χρώματα των σπιτιών… Αν και πολύ τουριστικό, είναι ομολογουμένως όμορφο το Hoi An.
Συμβουλές για όλους
- Τα φρέσκα φρούτα στη λαϊκή αγορά είναι εξαιρετικά, όπως και από πλανόδιους. Δοκιμάστε Jack fruit, μάνγκο, passion fruit και οτιδήποτε άλλο πέσει στο μάτι σας!
- Το Hoi An έχει πολλά καταστήματα με δερμάτινα είδη. Μπορείτε ακόμη και να παραγγείλετε επιτόπου το χρώμα-σχέδιο παπουτσιών που θέλετε, για παράδειγμα, και το ίδιο βράδυ να σας τα φέρουν στο ξενοδοχείο.
- Παζάρι για τα πάντα, παντού. Δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι, αν δεν παζαρέψετε, καλύτερα μην ψωνίσετε.
- Μας άρεσε η σχεδόν άδεια πόλη κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οπότε, αν μπορείτε να αφιερώσετε μια ολόκληρη μέρα στην πόλη, θα απολαύσετε πιθανότατα ένα πολύ διαφορετικό Hoi An. Εξάλλου, εκδρομές σε ρυζοχώραφα και παραδοσιακά χωριά υπάρχουν παντού.
Την επομένη θα αφήναμε την ομορφότερη, όπως λένε, πόλη του Βιετνάμ, για να πάμε σε αυτή των αυτοκρατόρων, το Hue. Ψωνίσαμε λίγα αναμνηστικά, “για να αγοράσουμε κι άλλα όταν πάμε Hanoi και Sapa”, λέγαμε… Πού να ξέραμε, ότι το ταξίδι μας δε θα ολοκληρωνόταν βάσει σχεδίου, αλλά βάσει κορονοϊού.
Συνεχίζεται…