Νίσυρος, στην καρδιά του ηφαιστείου

Κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, κρυστάλλινα νερά και ενεργό ηφαίστειο

Πώς σας φαίνονται τα παραπάνω; Οι πιο πολλοί θα σκεφτόμασταν τη Σαντορίνη, υποψιάζομαι. Κι όμως, κάμποσες δεκάδες μίλια ανατολικά της Σαντορίνης βρίσκεται ένα διαμάντι του Αιγαίου, ένα νησάκι που θυμίζει την παλιά Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα σου δίνει την ευκαιρία να περπατήσεις κυριολεκτικά μέσα σε ένα ενεργό ηφαίστειο.

Είναι η Νίσυρος, και για εμάς ήταν επίσης η πρώτη επαφή μας με το θαυμαστό κόσμο των ηφαιστείων. Μια επαφή που μας έφερε λίγα χρόνια μετά στην τρομερή χερσόνησο Καμτσάτκα. Πάμε όμως τώρα να τη γνωρίσουμε, τη Νίσυρο.

Έρωτας με την πρώτη ματιά

Το μικρό καραβάκι από την Καρδάμαινα της Κω έφτασε μεσημέρι στη Νίσυρο. Δίπλα στην πρωτεύουσα, το Μανδράκι, βρίσκεται το λιμάνι που συνδέει το νησί με την Κω, την Τήλο και τον Πειραιά, φυσικά. Δεν χρειάστηκε να κλείσουμε δωμάτιο πριν πάμε, μέσα Σεπτεμβρίου ήταν, άλλωστε. Λίγα μέτρα παραπέρα, βρήκαμε αυτό που ψάχναμε. Μικρό οικογενειακό ξενοδοχείο, με απλή διακόσμηση και μπαλκονάκι να βλέπει στη θάλασσα.

Με το μηχανάκι που νοικιάσαμε, φύγαμε κατευθείαν για μπάνιο. Στόχος, η παραλία Παχειά Άμμος. Κινηθήκαμε παραλιακά, περάσαμε τα χωριά Λουτρά και Πάλοι, μέχρι που ο δρόμος τελείωσε. Από εκεί, ένα μικρό μονοπάτι, λίγο επικίνδυνο σε κάποια σημεία, μας έφερε στην Παχειά Άμμο. Κατάμαυρη άμμος, κρυστάλλινα νερά, κανένας επισκέπτης!  Άξιζε με το παραπάνω, όπως και η θέα που απολαμβάναμε από το μονοπάτι, ενώ ο ήλιος είχε ήδη κρυφτεί στην άλλη πλευρά του νησιού.

Βραδάκι στο Αιγαίο

Η καλοκαιρινή ατμόσφαιρα σε τέτοια μικρά νησιά του Αιγαίου είναι κάτι που, όσοι την έχουν ζήσει, μπορούν να φέρουν στο νου. Η Νίσυρος δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.

• Κάτασπρα σπιτάκια, πλακόστρωτα στενά, μικρές πλατείες, ντόπιοι να κάθονται και να συζητούν.
• Ταβερνάκια κυριολεκτικά δίπλα στο κύμα, με γεύσεις και μυρωδιές της θάλασσας.
• Η Παναγία Σπηλιανή ή Καληαρμένισσα, όπως τη λένε οι ντόπιοι. Το μοναστήρι που είναι χτισμένο σε σπηλιά κοντά στο Πυθαγόρειο, ξεχωρίζει και προσφέρει πανοραμική θέα του νησιού, μέχρι και τα παράλια της Μικράς Ασίας.

Σε μια βραδιά δεν μπορείς να τα χορτάσεις όλα, σίγουρα όμως απολαύσαμε για ώρες όλα όσα σας περιέγραψα.

Ξημέρωμα σε κρατήρα ηφαιστείου

Ο ουρανός βαφόταν ροζ λίγο πριν το ξημέρωμα, ενώ ένα ιστιοφόρο ξεκινούσε από το λιμανάκι. Τα νερά τόσο γαλήνια, σαν να βλέπαμε λίμνη. Λεπτομέρειες που κάνουν το ξύπνημα τόσο νωρίς να αξίζει με το παραπάνω.

Κι έπειτα, φρέσκα κουλούρια και αρτοποιήματα από ένα μικρό φούρνο, για να τα γευτούμε στην καλντέρα του ηφαιστείου. Μια στάση πάνω από τους Πάλους, ακριβώς την ώρα που ο ήλιος έβγαινε από τη θάλασσα και έλουζε το χωριό, κατόπιν ανηφορίσαμε προς τον Εμπορειό, τη Νικειά και φυσικά το ηφαίστειο.

Εντελώς μόνοι εκείνη την ώρα, είχαμε την ευκαιρία να φάμε το πρωινό μας χαζεύοντας το Στέφανο, τον Πολυβώτη και τον Αλέξανδρο, τους τρεις κρατήρες δηλαδή. Η γη που κόχλαζε, οι τεράστιες ρωγμές και το έδαφος που το ένιωθες κούφιο από κάτω, τα κίτρινα και λευκά πετρώματα, το θειάφι που μύριζε παντού. Σαφείς ενδείξεις της δύναμης της φύσης, σαφέστατες αποδείξεις του πόσο ανίσχυροι και μικροί είμαστε.

Νικειά, Εμπορειός, Παλαιόκαστρο

Περάσαμε κάμποση ώρα εκεί, ανεβήκαμε και πιο ψηλά για πανοραμικές φωτογραφίες. Ένας μικρός δρόμος οδηγεί ξανά στο Μανδράκι από τα νοτιοδυτικά, εμείς όμως γυρίσαμε προς τα πίσω, για να καταλήξουμε στην πανέμορφη Νικειά και μετά στον Εμπορειό.

• Η Νικειά, το χωριό με την ελλειπτική μικρή πλατεία, περίτεχνα φτιαγμένη με βότσαλο, τα καφενεία και την πολυφωτογραφημένη εκκλησία του.
• Ο Εμπορειός, όπου το γεύμα μας στο “Μπαλκόνι του Εμπορειού” ήταν ένας συνδυασμός εξαιρετικών γεύσεων με απαράμιλλης ομορφιάς θέα στην καλντέρα.
• Το Παλαιόκαστρο, όπου πήγαμε επιστρέφοντας προς Μανδράκι. Η οχύρωση της αρχαίας πόλης της Νισύρου και μία από τις καλύτερες σωζόμενες οχυρώσεις του αιγαιακού χώρου, ένα επιβλητικό κάστρο φτιαγμένο από τεράστια κομμάτια μαύρης πέτρας.

Τι λέτε, άξιζε;

Η Νίσυρος είναι μέρος μοναδικό, ένα νησί ιδιαίτερο, που προσφέρει πολλά περισσότερα από το μέγεθός του. Εκκλησάκια, μονοπάτια, ερημικές παραλίες, χωριά και ταβερνάκια κι ένα ηφαίστειο εύκολα προσβάσιμο. Χαθείτε στους χωματόδρομους, χαζέψτε τη θέα στο νησάκι Γυαλί με τους 20 κατοίκους, όπου γίνεται εξόρυξη ελαφρόπετρας.

Φύγαμε ξανά για την Κω, νιώθοντας ότι μόλις είχαμε δει ένα από τα ομορφότερα μέρη της Ελλάδας μας. Η Νίσυρος μας κέρδισε, αναμφίβολα!