Kostas PapanikolaouΧριστουγεννιάτικες αγορές στη Λιουμπλιάνα, έστω και δίχως χιόνι
Η Λιουμπλιάνα ήταν ο βασικός προορισμός του οδικού μας ταξιδιού, τον περασμένο Δεκέμβρη. Ξέροντας ότι η Σλοβενία είναι γενικά μία πολύ όμορφη χώρα, με ατελείωτο πράσινο, καλό επαρχιακό δίκτυο για οδήγηση σε κωμοπόλεις, χωριά και βουνά, αποφασίσαμε να δούμε την πρωτεύουσά της σε χριστουγεννιάτικο πνεύμα.
Όπως ίσως διαβάσατε στο προηγούμενο άρθρο, φύγαμε από το Μόσταρ και τη Βοσνία γεμάτοι ικανοποίηση για όσα είχαμε δει. Μπήκαμε αρχικά και πάλι στην Κροατία, αυτή τη φορά από τα σύνορα Bijaca – Nova Sela, απευθείας στον αυτοκινητόδρομο Ε65, δηλαδή. Προβλεπόταν οδήγηση 500+ χιλιομέτων μέχρι τη Λιουμπλιάνα, στην οποία θα φτάναμε βραδάκι.
- Στους αυτοκινητόδρομους της Κροατίας υπάρχουν σταθμοί διοδίων ΜΟΝΟ σε εισόδους και εξόδους. Αυτόματα μηχανήματα εκτυπώνουν μία κάρτα στην είσοδο και, ανάλογα τα χιλιόμετρα που έχεις διανύσει, πληρώνεις το αντίτιμο στην έξοδο, αφού εισάγεις ξανά την κάρτα στο μηχάνημα εκεί. Απλό και σίγουρα εξυπηρετικό στην κάλυψη αποστάσεων και στην κίνηση.
Όμορφη η Λιουμπλιάνα μεν, με κάμποσα αλλά…
Το διαμέρισμά μας είχε ιδιωτικό πάρκινγκ, ενώ ήταν περίπου 15 λεπτά περπάτημα μακριά από το στολισμένο κέντρο της πόλης. Καθώς είχε νυχτώσει όταν φτάσαμε, προτιμήσαμε να ξεκουραστούμε, ώστε την επομένη να βγούμε από νωρίς για περπάτημα. Δεν είναι δα και μεγάλη πόλη η Λιουμπλιάνα, με κάμποσο περπάτημα βγήκαν εύκολα όσα είχε το κέντρο να μας προσφέρει.
Έτσι την επομένη, έστω και με παγωμένο ψιλόβροχο, κάναμε την προσπάθειά μας. H dragon bridge, οι περίφημες τρεις γέφυρες με την πλατεία Preseren, το κάστρο που δεσπόζει, χαρακτηριστικά όλα στη Λιουμπλιάνα, δίχως να ανησυχεί κάποιος ότι δεν θα τα βρει.
Ζεστό κρασί ρεμβάζοντας τα νερά του ποταμού Ljubjanka, χοτ ντογκ και βραδινές φωτογραφίες με μεγάλους σχηματισμούς πλανητών, που είχαν δημιουργήσει οι διοργανωτές ψηλά σε κεντρικό δρόμο. Επισκεφτήκαμε ένα ακόμη μουσείο ψευδαισθήσεων, παρόμοιο με εκείνο του Ζάγκρεμπ.
Εδώ όμως υπήρχε μία απίθανη κατασκευή, που μας πρόσφερε τρόμο και γέλιο μαζί, καθώς νομίζαμε ότι θα πέσουμε από μία γέφυρα. Ειδικά η πρώτη φορά ήταν αξέχαστη, με τον μικρούλη κι εμένα να κρατιόμαστε από τα κάγκελα και να χτυπάμε πάνω τους, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι η γέφυρα πέφτει από την άλλη πλευρά!
Να και κάμποσες παρέες Αργεντινών, τρελαμένων με την κατάκτηση του Μουντιάλ από τη χώρα τους, εκείνη τη μέρα! Τι όμορφη εικόνα, ξέγνοιαστοι με τις σημαίες της χώρας τους, σε μία ξένη χώρα, να χαίρονται.
Θες όμως γιατί το χειμώνα το πράσινο χάνεται, θες γιατί οι χριστουγεννιάτικες αγορές δεν μας ενθουσίασαν τόσο, όσο στο Ζάγκρεμπ προ 4 ετών, για παράδειγμα, μας έμεινε μία ανάμεικτη γεύση.
Ναι μεν όμορφα, με το ποτάμι και τα εορταστικά κιόσκια, αλλά κάτι έλειπε. Το πάρκο Tivoli, για παράδειγμα, πόσο διαφορετικό θα φαίνεται την άνοιξη και το καλοκαίρι, δε συμφωνείτε;
Postojna caves και Predjama castle, γεμάτος συνδυασμός
Η Λιουμπλιάνα είναι μία πολύ καλή βάση εξερεύνησης στη Σλοβενία. Σε απόσταση μίας ώρας τριγύρω μπορέσαμε να οδηγήσουμε σε ενδιαφέροντα τοπία και αξιοθέατα. Γι’ αυτό άλλωστε αξίζει η χώρα, για την οδήγηση που είναι εύκολη με τους καλούς δρόμους και το μικρό μέγεθός της.
Είπαμε να ξεκινήσουμε αυτή τη φορά από τα πασίγνωστα σπήλαια Postojna. Τεράστιες αίθουσες, εντυπωσιακοί σχηματισμοί, συν την ιδιαιτερότητα ότι τα πρώτα χιλιόμετρα μέσα στο σπήλαιο γίνονται με μικρό τρενάκι! Αυτό μάλιστα, ήταν όμορφο, για μικρούς και μεγάλους!
Επίσης, είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε πολλά για τη βιοποικιλότητα των σπηλαίων εκεί, και να δούμε ένα είδος πολύ μικρής “σαύρας” θα έλεγα, που ζει στο σκοτάδι αποκλειστικά. Αποκαλείται baby dragon, έχει ένα υπόλευκο χρώμα, δεν έχει εμφανή μάτια και οφείλουμε να ΜΗΝ ανάψουμε οποιοδήποτε φλας, ειδάλλως θα πάθει σοβαρή ζημιά το εκπληκτικό αυτό πλασματάκι…
Αναλυτικές πληροφορίες για το Σπήλαιο Postojna διαβάστε εδώ.
Σειρά είχε ένα κάστρο που δεν γνωρίζαμε πριν, το Predjama castle. Χτισμένο σε εσοχή βράχου, είναι εν τέλει ένα από τα πιο εντυπωσιακά και όμορφα κάστρα που έχουμε δει, λίγα χιλιόμετρα μόνο από τα σπήλαια Postojna!
Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω. Από τη θέα αντικρύζοντάς το, μέχρι τις πληροφορίες για εξόδους διαφυγής διαμέσου ανοιγμάτων στα βράχια – βουνό, τις μεθόδους απόκρουσης εισβολέων, το παγωμένο ποτάμι που κυλάει κάτω από αυτό, προσφέροντας φυσική ψύξη (και πολύ κρύο το χειμώνα!) Σε συνδυασμό με το Postojna, είναι μία πολύ καλή ημερήσια εξόρμηση.
Λίμνη Bled και άλλα ωραία
Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε, που λέει κι ένα τραγούδι….
Κάμποσα χρόνια μετά τις εικόνες από τη Σλοβενία, στο μακρύ oδικό μας ταξίδι από την Κρήτη μέχρι την Ισλανδία, ήμασταν ξανά στη λίμνη Bled, που τότε είχαμε δει στα γρήγορα, πριν μπούμε στην Αυστρία.
Ο καιρός ήταν μουντός, αλλά δεν υπήρχε χιόνι γύρω από τη λίμνη, ώστε να απολαύσουμε ένα πιο παραμυθένιο σκηνικό. Ανεβήκαμε μέχρι ένα σημείο με πανοραμική θέα (αυτό εδώ), κατόπιν είπαμε να ζεσταθούμε λιγάκι. Στο Restavracija Zaka φάγαμε τις σούπες, ήπιαμε και καφέ με συνοδεία πολύ νόστιμου γλυκού. Αξίζει, έχοντας και δύο ώρες δωρεάν πάρκινγκ παραδίπλα.
Λίγη ώρα οδήγηση ακόμη, μέσα από τυπικά αγροτικά χωριά, καθολικές εκκλησίες και εκτροφεία ποταμίσιων ψαριών στο γάργαρο νερό, και φτάσαμε σχεδόν στη λίμνη Bohinj. Εξίσου όμορφα, γενικά όλη η περιοχή προσφέρεται για ατελείωτη οδήγηση, πεζοπορίες, φωτογραφίες. Το θέμα είναι ότι ποτέ ο χρόνος δεν φτάνει για όλα, δυστυχώς.
Skocjan caves, το μεγαλύτερο ΥΠΟΓΕΙΟ φαράγγι της Ευρώπης
Χρόνος για μία ακόμα επίσκεψη σε ένα μοναδικό σπήλαιο, υπήρχε πάντως. Ξυπνήσαμε νωρίς, μιας και ήταν η μέρα που θα φεύγαμε από τη Σλοβενία, με τελικό προορισμό το Νόβι Σαντ της Σερβίας. Έπρεπε όμως να πάμε ξανά στο Skocjan, ένα σπήλαιο με υπόγειο ποταμό και φαράγγι το οποίο μας άφησε άφωνους στην προηγούμενη επίσκεψή μας στη Σλοβενία. Δείτε τις λεπτομέρειες για το σπήλαιο εδώ, και σε καμία περίπτωση μην το χάσετε.
Είναι πραγματικά ένα μοναδικό μέρος, και το προτείνουμε πρώτο ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα αξιοθέατα που προσφέρει η Σλοβενία (πιο πάνω και απο τη λίμνη Bled, και από το σπήλαιο Postojna).
Σλοβενία, θα σε επισκεφτούμε ξανά
Χρωστάμε κι άλλη επίσκεψη στη Σλοβενία και στη Λιουμπλιάνα, σίγουρα. Ξέρουμε ότι είναι πανέμορφη την άνοιξη και το καλοκαίρι, αδικήθηκε λιγάκι καθώς περιμέναμε περισσότερα από τις χριστουγεννιάτικες αγορές της. Ίσως φταίει και η αποχή λόγω κορονοϊού, ποιος ξέρει…
Μόνο αυτοκινητόδρομοι από εδώ και πέρα, με σταθερά υψηλές ταχύτητες. Τα σύνορα με την Κροατία δίχως σταματημό σχεδόν, στα αντίστοιχα με τη Σερβία υπήρχε μία μικρή καθυστέρηση.
Το χριστουγεννιάτικο ταξιδάκι μας τελείωνε σιγά σιγά, καιρός να οργανώσουμε τα επόμενα, δε συμφωνείτε;;
Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά άρθρα για κάθε προορισμό που έχουμε επισκεφτεί, εδώ.