Μπόλικα ψώνια, δύο ναοί και πολλή ζέστη Ο Made ήταν και πάλι εκεί, περίμενε μπροστά στο ξενοδοχείο μας. Χαρήκαμε που τον είδαμε, να πω την αλήθεια, συμπαθήσαμε πολύ τον άνθρωπο αυτό! Είχε έρθει η ώρα να πάμε να μάθουμε surf, κι όχι μόνο! Από την άλλη, στενοχωριόμασταν λιγάκι που θα αφήναμε το Munduk, τα εκπληκτικά …
Μια άλλη Κούβα, με λίγους τουρίστες Κάπως έτσι τα λέγαμε, όταν το πολύπαθο Geely άρχισε να ανεβαίνει τα βουνά της Sierra de Purial, όπως λέγεται η μία από τις οροσειρές εκεί στα ανατολικά του νησιού. Πυκνή βλάστηση, κακαόδεντρα, μπανανιές, αβοκάντο, καρύδες και τόσα άλλα δέντρα που δε γνωρίζουμε, το μέρος σφύζει από ζωή. Το Baracoa …
Cayo Coco και Santiago de Cuba μέσω Pilon Συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας λοιπόν, έχοντας αισίως φτάσει περίπου στη μέση του νησιού. Το αυτοκίνητο αποδεικνύεται “σκύλος”, παρά τους όχι και τόσο φιλόξενους δρόμους. Βέβαια, τα καλύτερα το οδικό δίκτυο μας τα φύλαγε για πιο μετά. Να πούμε εδώ, ότι τις μέρες εκείνες στο Trinidad σχεδιάσαμε την …
Πάμε προς Matanzas Ήδη η διαμονή και οι εμπειρίες μας στην Κούβα γινόντουσαν όλο και καλύτερες. Το πρόγραμμά μας, σφιχτό αρκετά καθώς ήταν, είχε και τη θετική του πλευρά, ότι σχεδόν κάθε μέρα ήταν γεμάτη. Μετά από αρκετές ώρες προσεκτικής οδήγησης λοιπόν (καθότι οι “ξαφνικές” λακκούβες στην autopista απαιτούσαν εγρήγορση, αλλιώς αλλαγή ελαστικού, ζάντας, ή …
Πρώτη γνωριμία με την Κούβα, με άλλους ρυθμούς ζωής Η άφιξή μας στην ώρα της, περίπου 17:30 τοπική. Πρώτη εντύπωση, η ζέστη και υγρασία με το που ξεμυτίσαμε από την πόρτα του αεροπλάνου, σε αντιδιαστολή με τον καιρό στην Αθήνα και τη Ζυρίχη (κυρίως). Κι έπειτα από λίγη ώρα, θυμηθήκαμε αυτό που είχαμε διαβάσει επανειλημμένα, …
Δυτική και νότια Κρήτη, μια φορά ακόμη! Μια ακόμη φορά στην Κρήτη, με καλή παρέα, ψάρεμα, κολύμπι σε κρυστάλλινα νερά, ξεκούραση σε ερημικές παραλίες. Τέσσερις μέρες στις αρχές του Ιούνη του 2016, που αποδείχθηκαν ό,τι καλύτερο για να χαλαρώσουμε και να εμπεδώσουμε και πάλι τα όμορφα που προσφέρει η πατρίδα μας. Σαββατόβραδο λοιπόν και, έστω …
Το βλέμμα χανόταν στα ψηλά βουνά, στα “γκρέμνια” που αλλού καταβυθίζονται στο μπλε του λιβυκού πελάγους κι αλλού μας κάνουν τη χάρη, εμάς τους ανθρώπους, ν’ αφήνουν κάποια μέτρα γης γεμάτης με ψιλή άμμο, βότσαλα κι αφρούς από την άγρια θάλασσα. Γη που λες και φτιάχτηκε ώστε να μην πατιέται εύκολα στη νότια Κρήτη, λίγες οι ευκαιρίες να την απολαύσεις “ολόδική” σου. Εκεί περάσαμε κι εμείς ένα αξέχαστο διήμερο, στα μέσα κάποιου Αυγούστου, με τον Αίολο σύμμαχό μας, και τις σκέψεις για το αν τελικά θα επιστρέφαμε για μόνιμη διαμονή στην Κρήτη να φουντώνουν…
Gelendzhik, στο τελευταίο μέρος του ταξιδιού Η περιγραφή σταμάτησε κάπου κοντά στον Καύκασο, όπου γνώρισα για πρώτη φορά τη φύση αυτής της υπέροχης χώρας. Δεν μπορούσαμε να μείνουμε πιο πολύ, δυστυχώς, αλλά τελικά δε μείναμε ούτε στο Krasnodar επίσης. Μιας και ο καιρός το επέτρεπε (18-22 βαθμοί, παρότι αρχές Νοέμβρη), κλείσαμε ένα φθηνό -λόγω εποχής- …