Kostas PapanikolaouΚαλώς ήρθατε στον τελευταίο παράδεισο του Βιετνάμ!
Το Βιετνάμ μας είχε ήδη κερδίσει. Από το κουκλίστικο Hoi An, το αυτοκρατορικό Hue, τα χωριά και την καθημερινότητα του Da Nang, μέχρι την εξαίσια κουζίνα του και φυσικά τα φρέσκα φρούτα. Έφτανε όμως η ώρα για κάμποσες μέρες σε κόσμους μαγικούς, εκεί που η φύση δημιουργεί ανεπανάληπτα αριστουργήματα. Το εθνικό πάρκο Phong Nha-Ke Bang, το βασίλειο των σπηλαίων του Βιετνάμ, μας περίμενε!
Έμελλε μάλιστα να είναι και η τελευταία (προς το παρόν) εντύπωσή μας από τη χώρα, μιας και, λίγες μέρες αργότερα θα επιστρέφαμε στην Ελλάδα. Ακόμη δεν το ξέραμε, ούτε το φανταζόμασταν, τα γεγονότα όμως έτρεχαν γρήγορα, κατά κάποιο τρόπο οι εξελίξεις μας κυνηγούσαν κατά πόδας.
Ας τα αφήσουμε αυτά όμως, για τώρα. Θα σας μιλήσουμε για ποτάμια και υπέροχα ασβεστολιθικά βουνά, για τεράστια σπήλαια κάθε είδους, πεζοπορίες, γευστικά πρωινά, ρομαντικά δείπνα στο ηλιοβασίλεμα. Για βόλτες με ποδήλατο σαν χωρικοί, για την επαφή και το παιχνίδι του μικρού μας εξερευνητή με ντόπια παιδάκια.
Φτάνοντας στο Phong Nha-Ke Bang
Οι οικοδεσπότες έφτασαν στο κέντρο του χωριού με δύο μηχανάκια, παρακαλώ! Βιετνάμ είναι αυτό, τι περιμένατε; Ο Εκτοράκος πάντως χάρηκε με την ψυχή του τη μικρή βόλτα, ενώ χαζεύαμε τη ζωή των ντόπιων μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας.
Ο ποταμός Côn (Sông Côn στα Βιετναμέζικα) διασχίζει το εθνικό πάρκο, αποτελεί πηγή εισοδήματος και οδηγεί και στο κοντινό σπήλαιο Phong Nha. Το κρατήσαμε για την τελευταία μέρα αυτό, μαζί με τη μίνι κρουαζιέρα.
Για αρχή, μετά το απαραίτητο δείπνο, είχαμε ξεκούραση. Το ξενοδοχείο ήταν το πιο άνετο όσων είχαμε επιλέξει στο Βιετνάμ, θέλαμε μια σχετική άνεση, εφόσον η κατάσταση το επέτρεπε. Άλλωστε, η οικονομική διαχείριση πήγαινε πολύ καλά και οι τιμές είναι αναλογικά πολύ φθηνότερες από την Ευρώπη.
Phong Nha Botanic Garden
Η πρωινή γαλήνη δίπλα στο ποτάμι διακόπηκε άξαφνα. Ο Έκτορας μόλις είχε διαπιστώσει ότι μας έφεραν smoothie και ομελέτα για πρωινό, ήταν αρκετό για να ξεσηκώσει τον κόσμο από την ανυπομονησία του. Μόλις χόρτασε, ξεκίνησε να ζητάει βόλτα, φυσικά!
Με το μηχανάκι που νοικιάσαμε από το ξενοδοχείο ξεκινήσαμε, λοιπόν. Η οδήγηση εύκολη σε εκείνα τα μέρη, λίγα τα οχήματα, κυρίως δίκυκλα. Αφήσαμε πίσω μας το χωριό και σύντομα οι ήχοι της ζούγκλας μας καλωσόριζαν, με εικόνες μοναδικές. Χαρακτηριστικά απότομα ασβεστολιθικά βουνά, κατάφυτες πλαγιές, πάμπολλα είδη πουλιών που ακούγαμε αλλά δεν βλέπαμε.
Πρώτη μας στάση ήταν ο βοτανικός κήπος. Μην σας παρασύσει η λέξη “κήπος”, έχοντας κατά νου κάτι αντίστοιχο στην Ευρώπη, σαν πάρκο αναψυχής. Εδώ είναι Βιετνάμ, τα μονοπάτια στο δάσος όχι πλακόστρωτα, τα διαφόρων ειδών ζωύφια βρίσκονται παντού, για κάποια μονοπάτια είναι απαραίτητο να πάρεις οδηγό.
Κόψαμε εισιτήρια για τη μικρή διαδρομή, την οποία μπορούσαμε να κάνουμε μόνοι μας, περίπου δύο ωρών συνολικά. Ο εξερευνητής μας μπήκε στο σακίδιο πλάτης και ξεκινήσαμε! Με προσοχή για ιστούς αραχνών, προσπάθεια να διακρίνουμε διάφορα πουλιά στα δέντρα και τελικό στόχο έναν μικρό καταρράκτη. Ήταν μια διαδρομή όμορφη, σίγουρα την συνιστούμε σε όσους επισκεφτείτε την περιοχή.
Ο Εκτοράκος περπάτησε και μόνος του, με τη βοήθεια σχοινιών κατεβήκαμε κάποια απότομα βράχια, μέχρι που φτάσαμε στον καταρράκτη. Αναζωογονητικό, μιας και η ζέστη και η υγρασία αυξάνονταν. Στο γυρισμό, σαν παιδάκια όλοι, κάναμε κούνια σε αυτοσχέδιες κατασκευές στα δέντρα, με τον μικρούλη να απορεί γιατί του παίρναμε τη σειρά. Κι εμείς παιδάκια είμαστε, βρε!
Paradise Cave
Το συγκεκριμένο σπήλαιο (Thiên Đường στα βιετναμέζικα) είναι από αυτά που μπορεί κανείς να επισκεφτεί μόνος. Τεράστιο, πανέμορφο, με πολυποίκιλους σταλακτίτες και σταλαγμίτες, αλλά και κάμποσο περπάτημα. Περίπου ενάμιση χιλιόμετρο μέχρι την είσοδό του και επιπλέον δύο χιλιόμετρα (πήγαινε-έλα) στο εσωτερικό. Αρκετά τα σκαλοπάτια, να έχετε κατά νου, ειδικά αν κουβαλάτε και σχεδόν 20 κιλά στην πλάτη. Υπάρχουν αυτοκινητάκια του γκολφ για τη μεταφορά εκτός σπηλαίου, κατά τη γνώμη μας όμως το περπάτημα αξίζει σ’ εκείνο το μέρος.
Το συγκεκριμένο σπήλαιο είναι το μακρύτερο στο Phong Nha-Ke Bang, με περίπου 31 χιλιόμετρα να έχουν εξερευνηθεί ως τώρα! Νιώθεις τόσο μικρός εκεί μέσα, με σημεία που φτάνουν τα 72 μέτρα ύψος, και όλα αυτά υπογείως.
Όταν επιστρέψαμε στο πάρκινγκ, κουρασμένοι, διψασμένοι αλλά γεμάτοι χαρά για την εμπειρία αυτή, ήταν ήδη μεσημέρι. Εν τω μεταξύ, όπως θυμάστε ίσως, ο κορονοϊός “έτρεχε” ξοπίσω μας. Οι Βιετναμέζοι όμως, απολύτως πειθαρχημένοι και με γνώμονα την πρόληψη, μας θερμομετρούσαν πριν την είσοδο, ενώ συμπληρώναμε τα στοιχεία σε ειδικά έντυπα. Ιχνηλάτηση όπως θα έπρεπε, σε περίοδο μάλιστα που δεν είχαν παρά ελάχιστα κρούσματα.
Αγροτική ζωή, εικόνες σαν από άλλη εποχή
Λίγα σνακ στα γρήγορα και ξανά στο μηχανάκι, όμως. Προσπεράσαμε άλλα σπήλαια και πυκνά δάση, όπου τα αναρριχώμενα φυτά καλύπτουν μέχρι ψηλά τα τροπικά δέντρα. Σιγά σιγά πηγαίναμε προς αγροτικές περιοχές, παράλληλα με το ποτάμι. Δύσκολες συνθήκες, λυπηρές ίσως, σίγουρα πάντως μαθήματα για εμάς και ελπίζουμε και για τον Εκτοράκο μας.
Βόδια και βουβάλια στις υπηρεσίες των αγροτών, ξύλινα άροτρα, παιδάκια που έπαιζαν ανέμελα στις λάσπες και το δρόμο. Αλλά και έντομα, πολλά έντομα, που πάντα χρειάζονται προσοχή.
Ηλιοβασίλεμα που σε ξεμυαλίζει, γαλήνη που σε φυλακίζει
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο κουρασμένοι, αλλά μια βουτιά στην πισίνα και κάμποσα πιάτα τοπικής κουζίνας γρήγορα μας βοήθησαν να ξεχάσουμε την κούραση. Βόλτα με ποδήλατα στο χωριό, εξωτικά φρούτα σε λαϊκή αγορά και πρώτες γνωριμίες με ντόπιους. Βλέπετε, το ταξίδι με μικρό παιδί κάνει τα χαμόγελα ευκολότερα, την προσέγγιση πολύ απλή.
Σε ένα χωράφι, με παλιοσίδερα για τέρμα, δεκάδες παιδάκια έπαιζαν ποδόσφαιρο. Πιο πριν είχαμε συναντήσει κάμποσα ακόμη, καλοντυμένα, να πηγαίνουν στην εκκλησία με τις οικογένειές τους. Κάποια γιορτή ήταν, κατά πως φαίνεται.
Ο κατακόκκινος ήλιος που κρυβόταν πίσω από τα βουνά απέναντί μας καθρεφτιζόταν στο ποτάμι, τη γαλήνη του οποίου διέκοπταν μόνο περαστικές βάρκες. Κι όταν νύχτωσε για τα καλά, πήγαμε στο δωμάτιο με τη συντροφιά νυχτερινών ήχων, σε τούτο τον τελευταίο παράδεισο του Βιετνάμ…
Οι επόμενες μέρες ήταν περιπετειώδεις, υποσχόμαστε! Ξεκινώντας με μια γεμάτη περιπέτεια στα σπήλαια Tu Lan, εδώ!