Kostas PapanikolaouΗ Νότια Κρήτη μας καλεί
Ψάχνετε όλα τα άρθρα μας για την υπέροχη Κρήτη; Κλικ εδώ!
Φαίνεται ότι ο καιρός ήταν με το μέρος μας, εκείνες τις πρώτες εβδομάδες του Μαΐου του 2020. Είχαν περάσει δύο μήνες από το οικογενειακό μας ταξίδι στο Βιετνάμ, δύο μήνες καραντίνας, όμως.
Έτσι, ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να συνεχίσουμε την εξερεύνηση του νησιού μας. Έχοντας ήδη περπατήσει το πανέμορφο φαράγγι του Ρούβα, αποφασίσαμε να κατευθυνθούμε νότια. Προορισμός μας ήταν η παραλία και η μονή Κουδουμά, ένας ακόμα άγριος τόπος της Κρήτης.
Μεγάλη διαδρομή, μπόλικος χωματόδρομος
Χάρη στον νέο δρόμο από το Ηράκλειο προς τις Μοίρες, τα πρώτα 40 λεπτά είναι εύκολα. Μπορείτε να απολαύσετε τη θέα σε διάφορα χωριά πριν οδηγήσετε στην κοιλάδα της Μεσαράς, γεμάτη λαχανικά και φρούτα. Κατευθυνόμενοι ανατολικά και διασχίζοντας τα χωριά Ασήμι και Στέρνες φτάνετε στα περίφημα Αστερούσια όρη. Εκεί σας περιμένουν 24 χιλιόμετρα χωματόδρομου, αφού η μονή Κουδουμά βρίσκεται στην άλλη πλευρά του ορεινού όγκου. Δεν είναι τόσο άσχημος ο δρόμος, απλά χρειάζεται προσοχή, ειδικά όπου στενεύει.
Η θέα είναι εκπληκτική. Βράχοι, σκόνη, κατσίκες και πρόβατα κάνουν το τοπίο να φαίνεται πολύ διαφορετικό από το τουριστικό βόρειο τμήμα του νησιού.
Η περιοχή γύρω από την κορυφή του Κόφινα κοκκινίζει από τις παπαρούνες αυτή την περίοδο, σίγουρα θα βρείτε το δικό σας σημείο φωτογράφισης!
- Tip: Παρακολουθήστε προσεκτικά τις πινακίδες και, όταν δείτε μία προς Κόφινα, στρίψτε και ακολουθήστε τον χωματόδρομο. Μπορείτε να κάνετε πεζοπορία στην κορυφή του βουνού και να εντοπίσετε μερικούς από τους ελάχιστους εναπομείναντες γύπες της Κρήτης, αν είστε τυχεροί.
Θερμό καλωσόρισμα
Οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν τα συναισθήματα θαυμασμού και ευχαρίστησης, οδηγώντας κατηφορικά προς τη μονή Κουδουμά. Η ανεπανάληπτη θέα στο Λιβυκό πέλαγος, οι χωματόδρομοι που οδηγούν σε άλλες παραλίες, το παρατηρητήριο άγριας ζωής, τα πεύκα, τα άγρια βότανα και οι μέλισσες, όλα είναι μοναδικά. Μπορεί να χρειάστηκε λίγος χρόνος για να φτάσουμε στον προορισμό μας, αλλά σίγουρα άξιζε τον κόπο!
Τρέξαμε στα κρυστάλλινα νερά, αμέσως μόλις φτάσαμε. Η θάλασσα ήταν πιο ζεστή απ’ όσο αναμέναμε, συνήθως είναι κρύα τα νερά αυτή την περιόδο στο νότιο Κρητικό πέλαγος. Ένας μοναχός και κάποιοι εργάτες μας καλωσόρισαν, μας προσκάλεσαν για δείπνο και μας πρόσφεραν διαμονή σε ένα από τα κελιά των επισκεπτών. Η Μονή Κουδουμά είναι από τα λίγα μοναστήρια που φιλοξενούν τους επισκέπτες δωρεάν, αν το επιθυμούν.
Εμείς είχαμε την οροφοσκηνή μας, όμως. Και, ξέρετε, αφού περάσαμε τόσες εβδομάδες στο δρόμο το περασμένο καλοκαίρι, διανυκτερύοντας στο κρύο της Ισλανδίας και των νησιών Φερόε, θέλαμε να χαρούμε τη διαμονή μας σε καλοκαιρινές συνθήκες, πλέον!
Θάλασσα, ήλιος, αλμύρα, κι ενδιαφέρουσες συζητήσεις
Εκείνο το βράδυ και η επόμενη μέρα ήταν τόσο χαλαρωτικά και αναζωογονητικά. Λατρέψαμε τον ύπνο στη φύση, με τον ήχο των κυμάτων να μας συνοδεύει…..μέχρι που….
Στις 7 το πρωί, ως συνήθως, ο Έκτορας μας ξύπνησε:
“Μαμά, μπαμπά, ήλιος, σηκωθείτε, θάλασσα, κολύμπι!”, φώναζε συνέχεια. 🙂
Ετοιμάσαμε το πρωινό μας, καθώς και τον παραδοσιακό ελληνικό καφέ, βάλαμε τις ομπρέλες μας μπροστά στη μεγάλη σπηλιά και ήμασταν έτοιμοι για μια ακόμη υπέροχη μέρα.
- Υπάρχει μια μεγάλη σπηλιά στη δυτική πλευρά της παραλίας, και δύο μικρότερες στην ανατολική. Εκεί, ένας μεγάλος βράχος δημιουργεί έναν ιδιωτικό χώρο, επίσης. Εμείς προτιμήσαμε τη μεγάλη σπηλιά, καθώς ήταν πιο κοντά στο αυτοκίνητο και στο ψυγείο μας εκεί.
- Επισης, σκαμμένα μέσα στο βράχο υπάρχουν κάμποσα εκκλησάκια, ενώ και η επίσκεψη στο μοναστήρι σίγουρα αξίζει.
- Επιπλέον, μπορείτε να ακολουθήσετε το μονοπάτι προς το σπήλαιο του Αγίου Αντωνίου και πιο πέρα στο μικρό παραθαλάσσιο χωριό του Αγίου Ιωάννη. Είναι εύκολο, περίπου 90 λεπτά, και η θέα είναι εξαιρετική!
Κάποιοι ντόπιοι από τα κοντινά χωριά έφτασαν, με φρέσκα ψάρια, κρέας και κρασί. Στο πνεύμα της αληθινής ελληνικής φιλοξενίας, μας προσκάλεσαν να συμμετάσχουμε. Ήταν μια καλή ευκαιρία να εξασκήσουμε τις ικανότητές μας στην κρητική διάλεκτο, όπως καταλαβαίνετε!
Τέτοια απομακρυσμένα μέρη όπως η μονή Κουδουμά μας θυμίζουν πόσο μας είχε λείψει αυτή πλευρά της άγριας Κρήτης κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Η φύση, οι άνθρωποι, τα ζώα και τα πουλιά, όλα είναι τόσο πολύ διαφορετικά από οπουδήποτε αλλού.
Μερικές φορές η Αλιόνα αποκαλεί τους τόπους αυτούς “Ο Καύκασος της Ελλάδας”. Για όσους γνωρίζουν και τα δύο μέρη, θα καταλάβουν τις κάμποσες ομοιότητες!
Υπόσχεση επιστροφής
Ο Γιάννης, ένας από τους εργάτες εκεί, μένει στο μοναστήρι από το 2019. Πήγε για να βρει γαλήνη, να ξανασκεφτεί τη ζωή και τον εαυτό του. Περάσαμε υπέροχα μαζί, μιλώντας για τον Θεό και τη ζωή, την οικογένειά του, τα ζώα και τη φύση.
Απολαύσαμε επίσης την παρέα και τις παραδοσιακές συνταγές της Ειρήνης, η οποία φροντίζει το φαγητό των μοναχών και μένει εκεί με τον άντρα της.
Απλοί άνθρωποι, ήρεμη ατμόσφαιρα και εκπληκτικό περιβάλλον. Όταν ήρθε η ώρα να πούμε το αντίο, νιώσαμε σαν να είχαμε περάσει πολλές μέρες εκεί. Υποσχεθήκαμε να επισκεφτούμε ξανά αυτό το μικρό μοναστήρι και την άγρια παραλία, σίγουρα το αξίζουν!
- Συμβουλή – παρότρυνση: Αν επισκεφτείτε τη μονή Κουδουμά, θα μπορούσατε να αγοράσετε μερικά βασικά προϊόντα, για να τα προσφέρετε για το κοινό τραπέζι, όπως ζυμαρικά, πατάτες, αλεύρι. Κάθε γεύμα προσφέρεται δωρεάν και οι άνθρωποι του μοναστηριού βασίζονται στους επισκέπτες και την καλή θέληση των ντόπιων για να διατηρήσουν αυτόν τον τρόπο φιλοξενίας.
