Βουνά, μονοπάτια, τρεχούμενα νερά.

Δεν είναι κι εύκολος ο δρόμος, για να φτάσει κανείς στα Αθαμανικά Όρη, όπως λέγονται αλλιώς τα Τζουμέρκα. Χαμηλή νέφωση τώρα το χειμώνα, στροφές και πιθανές κατολισθήσεις, φουσκωμένα ποτάμια.

Όπως σε πολλά πράγματα, όμως, σαν φτάνεις κι αντικρύζεις την αγνή ομορφιά των χωριών και της φύσης εκεί, τα ξεχνάς όλα. Λέτε να μην το ξέρουν οι χιλιάδες Ισραηλινοί που επισκέπτονται σωρηδόν την περιοχή, εδώ και αρκετά χρόνια;

Τζουμέρκα

Βουργαρέλι, Θεοδώριανα, με αρχοντική διαμονή

Επιλέξαμε αυτή τη φορά να μείνουμε στο Βουργαρέλι και να επικεντρωθούμε στη νοτιοανατολική πλευρά των Τζουμέρκων. Είχαμε δει σε προηγούμενη επίσκεψή μας τα Πράμαντα και το Συρράκο, την αγαπημένη Στρογγούλα και τον καταρράκτη Κεφαλόβρυσο. Σειρά είχαν τώρα οι καταρράκτες στα Θεοδώριανα, οι πεζοπορικές διαδρομές γύρω από το Βουργαρέλι και το καλό φαγητό, φυσικά!

Επιλέξαμε λοιπόν ως βάση ένα κατάλυμα υπέροχο, χωρίς υπερβολές. Το Rouista resort μας πρόσφερε τη γαλήνη, την άνεση και το περιβάλλον που χρειαζόμασταν, ειδικά αν υπολογίσουμε και το γεγονός ότι ο μικρός μας συνταξιδιώτης έκανε ξεχωριστές διακοπές στους παππούδες, αυτή τη φορά!

Μα, το πιο σημαντικό στο Rouista είναι οι άνθρωποί του! Η Ελευθερία, ο Ανδρέας και όλοι όσοι γνωρίσαμε, πάντα με χαμόγελο και προθυμία να μας πληροφορήσουν για τις ομορφιές του τόπου τους. Αυτό δεν είναι άλλωστε που θα εκτιμούσε και οποιοσδήποτε ξένος επισκέπτης στην Ελλάδα;

Πεζοπορίες με βάση το Βουργαρέλι

Ο καιρός δεν ήταν με το μέρος μας αυτή τη φορά, η βροχή αρκετή και η νέφωση χαμηλή. Έτσι, ανεβαίνοντας προς Θεοδώριανα “χαθήκαμε” στα σύννεφα, κι αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο Βουργαρέλι, για μικρές πεζοπορίες γύρω από το χωριό.

Σημειώστε λοιπόν, κάμποσα εξαιρετικά σημεία, όλα με αφετηρία το Rouista resort και το Βουργαρέλι γενικότερα.

Τζουμέρκα

Τα λουτρά του καπετάνιου (Captain’s bath), ούτε μισή ώρα περπάτημα από το χωριό. Ο ήχος του νερού, ο μικρός καταρράκτης, η πυκνή βλάστηση και η θέα τριγύρω, σίγουρα θα μας έπειθαν ακόμη και να διανυκτερεύσουμε εκεί.

Η πηγή Λεπτοκαρυά, τι τρομερό μέρος! Ξεκινώντας τη διαδρομή από χαμηλά, μέσα στα πανύψηλα δέντρα, μέχρι να φτάσουμε κοντά στις πηγές. Η χειμωνιάτικη καταχνιά, το κρύο και το ψιλόβροχο ταίριαζαν ακόμη περισσότερο με το σκηνικό τριγύρω μας.

Και να ήταν μόνο αυτά… Η Κκκινη Εκκλησιά, η νεραϊδογέφυρα, το μονοπάτι προς τον προφήτη Ηλία και ακόμη παραπάνω. Σε μέρη που μπορούμε να πεζοπορούμε από κορυφή σε κορυφή, στα μοναδικά Τζουμέρκα!

Ντόπια προϊόντα, εξαίσια κουζίνα

Ξέρετε τι χρειάζεται όμως, για να αντέχει κανείς τις πεζοπορίες, έτσι; Καλό φαγητό, εννοείται! Είπαμε να δοκιμάσουμε λοιπόν την κουζίνα του εστιατορίου στο ξενοδοχείο μας, και δεν μετανιώσαμε. Μποστάνι λέγεται το εστιατόριο, όπου διαλέξαμε πιάτα με ντόπια κρέατα και λαχανικά, καθώς και κρασί από κοντινούς αμπελώνες. Ε, με την θέα τριγύρω, τη ζεστασιά και την γαλήνια ατμόσφαιρα, πώς να μην γεμίσεις μπαταρίες!

Μήπως να έρθουμε καλοκαίρι;;;

Μόνο δύο μέρες μείναμε αυτή τη φορά στα Τζουμέρκα. Οι καταρράκτες στα Θεοδώριανα, το ρέμα Μαρκς (δείτε τη διαδρομή εδώ) και πολλά ακόμη ενδιαφέροντα έμειναν να μας περιμένουν για επόμενη φορά.

Ιδανικά, μία εβδομάδα στα πιο εντυπωσιακά βουνά της Ελλάδας, με την οροφοσκηνή μας, καλό καιρό, δυνατές πεζοπορίες και κουβέντα με ταιριαστή παρέα τα βράδια.

Ζητάμε πολλά;

Τζουμέρκα