Κυκλάδες τέλη Σεπτεμβρίου, γιατί όχι;
Όταν έχεις περάσει τον Ιούνιο παλεύοντας με τα κύματα στον Βόρειο Ατλαντικό και με τον αέρα στην Ισλανδία και τα νησιά Φερόε, μας αξίζουν λιγάκι κανονικές διακοπές, έτσι; Ειδικά μάλιστα μετά τη φροντίδα του αυτοκινήτου μας από τους τεχνικούς της Κ. Σταρένιος, στο αγαπημένο μας Ρέθυμνο, είχε έρθει η ώρα για περισσότερα χιλιόμετρα! Ο καιρός συνέχιζε να είναι καλός, οπότε το μικρό σχέδιο βγήκε άμεσα. Πάμε στην Πάρο και τη Νάξο, λοιπόν, για εννιά μέρες, για ξεκούραση αλλά και όμορφες νέες εικόνες!
Φτάνοντας στην Πάρο!
Με την ευγενική υποστήριξη της Golden Star Ferries, επιβιβαστήκαμε στο SUPERFERRY II από το Ηράκλειο, με προορισμό την Πάρο, μετά από σύντομη στάση στη Σαντορίνη. Είναι όμορφο το τουρ αυτό στα νησιά των Κυκλάδων, θα δοκιμάσουμε κι άλλους προορισμούς της εταιρείας και το συνιστούμε!
Περάσαμε από τη Σαντορίνη, και μετά από δύο ώρες περίπου, δέσαμε και στην Πάρο! Με τα κάτασπρα σπίτια της, μας καλωσόριζε.
Τι καλύτερο από το να χαθούμε απευθείας στα στενά της, άλλωστε αυτό είναι και το χαρακτηριστικό της Παροικιάς, κι όχι μόνο. Ο μικρός μας εξερευνητής δεν φαινόταν πρόθυμος να κοιμηθεί στο καρότσι του, κι αυτό μας δυσκόλεψε λίγο. Ακόμη κι έτσι όμως, είχαμε την ευκαιρία να περπατήσουμε προς το κάστρο, στην εκκλησία της Παναγίας Εκατονταπυλιανής, να πιούμε τον καφέ μας μέσα στο μπλε και το λευκό των σπιτιών της.
Συνεχίσαμε στη Νάουσα. Την πολύβουη, την όμορφη, την πλήρως τουριστικοποιημένη, πλέον. Ευτυχώς για εμάς, βέβαια, οι ορδές επισκεπτών αραιώνουν τέτοια περίοδο, ειδάλλως δε θα πηγαίναμε κιόλας. Η μεσημεριανή βόλτα μας στο λιμάνι ειδικά, μας αποζημίωσε. Τα ψαροκάικα, τα ταβερνάκια, o μικρός βραχίονας που επιτρέπει πανοραμικές φωτογραφικές από την άκρη του. Η Νάουσα διαθέτει το μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο στις Κυκλάδες, μάλιστα! Πού να το σκεφτεί κανείς, χαμένος στην πολυκοσμία και την εικόνα που υπάρχει τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η πιο όμορφη ανατολή ηλίου
Η πιο όμορφη εντός Ελλάδος, βέβαια, μιας κι έχουμε να θυμόμαστε εκείνο το τρομερό πρωινό στη μακρινή χερσόνησο Καμτσάτκα.
Για να φτάσουμε στο ξημέρωμα όμως, προηγήθηκε μια νύχτα από αυτές που μας αρέσουν. Ειδικά από τότε που τοποθετήσαμε την οροφοσκηνή στο αυτοκίνητό μας! Μας αρέσει η φύση, πώς να το κάνουμε. Οδηγήσαμε μέχρι την παραλία πριν το καρνάγιο, απέναντι από τη Νάουσα, κι εκεί απολαύσαμε το σούρουπο, μετά τις απαραίτητες βουτιές, εννοείται.
Κι όταν ο Έκτορας αποφάσισε να μας ξυπνήσει τα άγρια χαράματα, αποδείχθηκε ότι καλώς έπραξε. Ο ουρανός βαμμένος στο κόκκινο και το πορτοκαλί, οι σιλουέτες ιστιοφόρων σχεδόν ακίνητων στον κόλπο και η θάλασσα τόσο γαλήνια, σαν να ήταν λίμνη! Απλά πράγματα, απλές εικόνες, που μας γεμίζουν, και που δύσκολα θα απολαμβάναμε προτιμώντας διαφορετικό είδος διακοπών.
Πάμε και πεζοπορία, στο καλύτερο μέρος της Πάρου!
Δε γινόταν κι αλλιώς. Μετά από το πρωινό μας στην παραλία, μαγειρεμένο επί τόπου από την Αλιόνα φυσικά, αφήσαμε το αυτοκίνητο δίπλα στο μοναστήρι Αγίου Ιωάννη του Δέτη και πήραμε τα μονοπάτια στο περιβαλλοντικό πάρκο Πάρκου.
Περπατήσαμε μέχρι τον φάρο, κι έπειτα προς την άλλη πλευρά. Εκεί όπου οι μικρές παραλίες διαδέχονται η μία την άλλη, όλες ήρεμες και πάνω απ’ όλα χωρίς ξαπλώστρες, σκουπίδια, αποτσίγαρα. Δεν θα σας αποκαλύψουμε σε ποιες κολυμπήσαμε, αφήνουμε να τις ανακαλύψετε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, όσο πιο πολύ περπατήσετε, τόσο περισσότερο θα ανταμειφθείτε!
Ηλιοβασίλεμα από τα λίγα στην Πάρο
Προέκυψε αναπάντεχα εκείνη τη μέρα, μπορούμε να πούμε. Μετά από οδήγηση μέχρι και τη γνωστή παραλία Σάντα Μαρία, πήραμε ξανά το δρόμο για την Παροικιά. Απόγευμα είχε φτάσει, ήμασταν και λιγάκι κουρασμένοι από τη ζέστη και το περπάτημα στο περιβαλλοντικό πάρκο, κι έτσι η άφιξή μας στο Villa Ble ήταν αυτό που χρειαζόμασταν. Πλήρως εξοπλισμένο και με χώρους για οικογένειες και μεγάλες παρέες, είναι σε προνομιακή θέση, όπως καταλάβαμε! Έχοντας θέα τον κόλπο της Παροικιάς, ξεκουραστήκαμε κι απολαύσαμε το δείπνο μας, ενώ ο ουρανός βαφόταν στις αποχρώσεις του κόκκινου και του πορτοκαλί μπροστά μας.
Τις επόμενες δυο μέρες, το πρόγραμμα είχε τις Λεύκες, την Μάρπισσα, το Πίσω Λιβάδι και χαλάρωση στην ανατολική Πάρο. Στο επόμενο άρθρο!