Μεξικό: 35 μέρες οικογενειακή περιπέτεια!

Ένα ταξίδι γεμάτο εμπειρίες, κάθε είδους!

TIP: Αν ψάχνετε το πλήρες πρόγραμμα ενός μήνα στο Μεξικό, δείτε εδώ.
Αν πάλι επισκέπτεστε μόνο την περίφημη χερσόνησο Γιουκατάν, πάρτε ιδέες εδώ!

Δύο χρόνια σχεδόν μετά το ταξίδι μας στο Βιετνάμ, που είχε μάλιστα διακοπεί, εξαιτίας της έναρξης της πανδημίας, βρεθήκαμε στην άλλη πλευρά του πλανήτη. Το Μεξικό, μία χώρα τεράστια, με εκπληκτικά μνημεία, φυσικά αξιοθέατα, μουσεία και πολυποίκιλη κουλτούρα αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς παγκοσμίως.

Ο ένας μήνας που παραμείναμε στη χώρα αποδείχθηκε οριακά επαρκής για να έχουμε μία καλή άποψή της. Προλάβαμε και μία γεύση από τη Βαρκελώνη και τη Λισαβόνα, αφού βόλευαν οι ανταποκρίσεις. Επίσης, στο ταξίδι αυτό είχαμε ξανά για παρέα τον καλό μας φίλο από την Καμτσάτκα. Θυμάστε τον “Σ.τ.Π.”, κατά κόσμον Δημήτρη; Αν όχι, ρίξτε μια ματιά εδώ, σε μία από τις πιο επικές περιπέτειες μας!

Τα καλύτερα ενός μήνα στο Μεξικό

Από την Κρήτη στο Μεξικό, λοιπόν! Τρεις ενήλικες κι ένας μικρός εξερευνητής γνωρίζουν τη χώρα της Φρίντα Κάλο, του Πάντσο Βίγια και των επαναστάσεων, των πολλών αυτόχθονων και της μοναδικής φυσικής ποικιλομορφίας. Ας δούμε συνοπτικά τα καλύτερα του ταξιδιού αυτού:

• Η κορυφαία ίσως εμπειρία μας ήταν οι μέρες στο περίφημο Copper Canyon. Εκεί, στο βόρειο Μεξικό, με το τσουχτερό κρύο, τα ερημικά τοπία, τους Μενονίτες και τη φυλή των Tarahumara. Ένα σύστημα έξι φαραγγιών, με έκταση όσο η μισή Ελλάδα (!), που προσφέρει απίθανες εικόνες μοναδικού κάλλους.

• Και πώς φτάνεις στο Copper Canyon; Με το El Chepe train, φυσικά. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν τη διαδρομή αυτού του τρένου, που ξεκινάει από το El Fuerte (Sinaloa) και καταλήγει στην Chihuahua, σχεδόν 700 χιλιόμετρα μακριά. Περνώντας μέσα από μερικά συγκλονιστικά τοπία, ενώνει οικισμούς και χωριά στην περιοχή που καλλιεργούνται τόνοι ναρκωτικών και οι ένπολοι φρουροί στο τρένο είναι απλά συνηθισμένη εικόνα.

• Το San Cristobal de las Casas, όπως και όλη η επαρχία Chiapas σίγουρα αξίζει περισσότερες από τις 5 ημέρες που αφιερώσαμε. Εναλλακτική κουλτούρα, πληθώρα αυτόχθονων με τα χαρακτηριστικά πολύχρωμα ρούχα τους, νυχτερινή ζωή κι ένας φοβερός καταρράκτης, ο El Chiflon. Κι όλα αυτά, εκεί που οι Ζαπατίστας ξεκίνησαν την επανάστασή τους και δημιουργήθηκαν οι πρώτοι συνεταιρισμοί καφέ.

Κι ακόμα, συνεχίζοντας προς κεντρικό Μεξικό:

• Η πασίγνωστη για την εξαιρετική κουζίνα της, Oaxaca. Με τα εστιατόρια – γκαλερί, τον καφέ και το μεζκάλ, τους χαλαρούς περιπάτους σε πολύχρωμα στενάκια, και τη μουσική να είναι πανταχού παρούσα.
• Αλλά και η περιοχή του Tehuacan, όπου βρίσκεται η προστατευόμενη βιόσφαιρα με τους πανύψηλους κάκτους, τα αποτυπώματα δεινοσαύρων και άλλες κοινότητες αυτόχθονων που ζούνε στα μέρη εκείνα.

• Είχε και πυραμίδες των Μάγιας το πρόγραμμα, φυσικά! Ενδιαφέρον το Tulum, όμορφο και το Coba, όπου περιπλανηθήκαμε ποδηλατώντας σε πανάρχαια μνημεία στο δάσος.
  Η οδήγηση προς το Calakmul και το Becan, όμως, στην πυκνή ζούγκλα κοντά στα σύνορα με τη Γουατεμάλα ήταν άλλου επιπέδου εμπειρία! Η ανάβαση σε πυραμίδες 35 και 45 μέτρων, σε αρχαιολογικούς χώρους που ήμασταν σχεδόν μόνοι, οι συναντήσεις με κροκόδειλους, μαϊμούδες και άγρια πουλιά δεν συγκρίνεται με οτιδήποτε παρόμοιο. Κι έτσι, με μεγάλη ευκολία αποφασίσαμε να μην πάμε καν στο γνωστό, όσο και τουριστικό Chichen Itza, ποιος ο λόγος;

• Scuba diving στο Κοζουμέλ, με σαλάχια, καρχαρίες και κρυστάλλινα νερά. Αλλά και βουτιές σε κάμποσες cenotes, και ξεκούραση στην γαλαζοπράσινη Bacalar lagoon. Είναι όμορφο το Γιουκατάν, αν και πολύ τουριστικοποιημένο για τα γούστα μας.
• Αφήσαμε τελευταία την πόλη του Μεξικού, σε τούτη τη λίστα. Όχι ότι υπολείπεται σε κάτι, κάθε άλλο μάλιστα. Μιλάμε για μία πόλη με μερικά από τα καλύτερα μουσεία του κόσμου, όμορφες γειτονιές και τη μοναδική ευκαιρία να πετάξεις ξημερώματα με αερόστατο πάνω από τις θεόρατες πυραμίδες του Teotihuacan! Χρειαζόμαστε κι άλλο χρόνο, και εκεί.

Λίγη Βαρκελώνη, λίγη Λισαβόνα, πτήσεις, χιλιόμετρα

Οι ανταποκρίσεις μας στην Ισπανία και την Πορτογαλία διήρκησαν μία ολόκληρη μέρα στην κάθε πόλη. Και ήταν όμορφα, ευκαιρία για περπάτημα, φωτογραφίες, ξεκούραση πρις τις μεγάλες πτήσεις προς το Κανκούν.

Άλλες τρεις εσωτερικές πτήσεις, κάμποσα λεωφορεία, 2000 χιλιόμετρα με αυτοκίνητο και πολύ περπάτημα μας πρόσφεραν αναμνήσεις και έμπνευση. Έμπνευση για τα επόμενα, για να συνεχίζουμε να απολαμβάνουμε τις ομορφιές του πλανήτη, εμείς και ο μικρός μας!

Όπως καταλαβαίνετε, μιλάμε για ένα πλήρες ταξίδι, που ευχαριστηθήκαμε όλοι μας. Είχε δυσκολίες, όπως κάθε ταξίδι με παιδί. Στο τέλος, όμως, μένουν οι γλυκές αναμνήσεις και όλα αυτά που εμείς θεωρούμε σημαντικά στη ζωή μας.

Θα ακολουθήσουν αναλυτικά κεφάλαια για καθετί στο Μεξικό. Καλή ανάγνωση και μη διστάσετε να στείλετε τις ερωτήσεις σας, σχολιάζοντας κάτω από το άρθρο.