Τουρκουάζ λιμνοθάλασσα, χαλάρωση και μπουρίτος
Ξέρετε, το αρχικό ταξιδιωτικό μας πλάνο γι’ αυτό το ταξίδι προέβλεπε και το Μπελίζε, περνώντας οδικώς τα σύνορα του Μεξικού. Έλα όμως που οι περιορισμοί λόγω κόβιντ ματαίωσαν αυτό το πλάνο. Σε καλό μας βγήκε, καθώς ο ένας γεμάτος μήνας στο Μεξικό και μόνο, αποδείχθηκε οριακά επαρκής για τα πάμπολλα, απίθανα αξιοθέατα και τις εμπειρίες που ζήσαμε στη χώρα!
Τώρα θα αναρωτηθείτε, τι σχέση έχει το πανέμορφο Belize με τον επόμενο προορισμό μας, δηλαδή το Bacalar και τη λιμνοθάλασσά του; Τυχαίνει να βρίσκεται λίγο πριν το Chetumal, την συνοριακή πόλη του Μεξικού, οπότε υπήρχε στη σκέψη μας! Έτσι, μετά τις καταδύσεις στο Cozumel, τα αρχαία στο Coba και την αναμενόμενη πολυκοσμία στην Playa del Carmen και στο Tulum, το Bacalar ήταν αυτό πυ χρειαζόμασταν. Ένα διάλειμμα πριν τις περιπέτειες στη ζούγκλα, πριν το ανεπανάληπτο Calakmul.
Η οδήγηση προς το Bacalar ήταν πάντως επεισοδιακή. Ξεκινήσαμε από Tulum υπολογίζοντας να ανεφοδιαστούμε στη διαδρομή. Έλα όμως που τα βενζινάδικα εξαφανίστηκαν όταν ξεμυτίσαμε από την πόλη, ενώ και το δίκτυο κινητής είναι γενικά απών σε πάρα πολλές περιοχές εκτός πόλεων στο Μεξικό. Ναι, ακόμα και στο τουριστικό Γιουκατάν, παρατηρήσαμε ότι δεν υπήρχε δίκτυο όταν απομακρυνόμασταν από τις πόλεις.
- Διαβάστε αναλυτικό άρθρο για το Γιουκατάν, με πρόγραμμα, συμβουλές, τα πάντα όλα για ένα 8ήμερο, εδώ!
Τελικά, η πόλη Felipe Carrillo Puerto μας έσωσε, ευρισκόμενη στο μέσο της διαδρομής. Από τότε κι έπειτα, φροντίζαμε να ανεφοδιαζόμαστε πριν καν το ντεπόζιτο φτάσει στη μέση.
Διαμονή σε eco lodge, κανό σε γαλαζοπράσινα νερά
Το ξενοδοχείο μας (δείτε το εδώ), λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη, πρσπαθεί να κρατήσει ένα προφίλ οικολογικό. Ίντερνετ υπήρχε μόνο στο κεντρικό κτίριο, η φύση κυριαρχούσε γύρω από τους διαδρόμους, ενώ και η ηλεκτρική ισχύς παρέχεται μόνο από φωτοβολταϊκά. Έτσι, οι επισκέπτες παρακαλούνται να μην καταναλώνουν αλόγιστα ρεύμα.
Ακριβώς μπροστά στο ξενοδοχείο υπάρχει πρόσβαση στη λιμνοθάλασσα, με δωρεάν κανό, εννοείται. Δεν χάσαμε ευκαιρία, πήραμε τα κουπιά και, με τον μικρούλη μας στη μέση, ξεκινήσαμε! Βασικά η Αλιόνα μόνο έκανε κουπί, εγώ επιτελούσα φωτογραφικό έργο…. Ήθελε λέει να πάμε κωπηλατώντας μέχρι την πόλη, ή απέναντι στο Canal de los Piratas, ένα στενό κανάλι που ενώνει την λιμνοθάλασσα Bacalar με την Mariscal.
Αν είναι δυνατόν, πόσα χιλιόμετρα να κολυμπήσουμε; Εμείς για χαλάρωση πήγαμε, υποτίθεται! Εν τέλει την έπεισα να πάμε οδικώς στην πόλη, να φάμε μπουρίτος, να δούμε χαλαρά κάποια αξιοθέατα.
Τα καλύτερα μπουρίτος του Μεξικού
Εκεί λοιπόν, λίγο παραπέρα από το πανέμορφο φρούριο του Bacalar, με το όνομα Fuerte de San Felipe de Bacalar, βρήκαμε το Mi Burrito Bacalar. Οι κριτικές του τέλειες, τα μπουρίτος τις δικαιώνουν! Μία καντίνα είναι στην ουσία, με όμορφα διαμορφωμένο χώρο, μουσική και γευστικότατους συνδυασμούς γεύσεων, για κάθε επίπεδο ανοχής στο καυτερό.
Φάγαμε μέχρις εσχάτων, ομολογώ! Όχι τίποτα άλλο, να μην έχει παράπονο ο φίλος μας ο Δημήτρης, ότι μόνο τον τρέχουμε τριγύρω νηστικό.
Αξιοθέατα του Bacalar
Όλη η περιοχή του Bacalar είναι εξαιρετικής ομορφιάς, σίγουρα θα μπορούσαμε να περάσουμε αρκετές μέρες εκεί. Το αγαπήσαμε πάντως και ξεχωρίσαμε τα παρακάτω, για όσους το επιλέξουν:
- Το φρούριο, εντυπωσιακό και με θέα όπως αρμόζει σε κάθε φρούριο. Δεν το χάνετε, κεντρικά είναι!
- Οι διάφορες δραστηριότητες στη λιμνοθάλασσα. Κανό και καγιάκ, θαλλάσια σπορ, πέρασμα από το κανάλι των πειρατών.
- Ο αρχαιολογικός χώρος Chacchoben, πολύ κοντά στο Bacalar.
- Cenotes Cocalitos! Κούνιες και αιώρες μέσα στα μοναδικά νερά της λιμνοθάλασσας, ό,τι πρέπει για ινσταγκραμικό υλικό.
Μαγική, ανεπανάληπτη ανατολή ηλίου, παρέα με τον τετράχρονο εξερευνητή μας!
Κάποτε, προ Έκτορα, στη Ρωσική Άπω Ανατολή, είχα αντικρύσει ίσως το ομορφότερο ξημέρωμα της ζωής μου. Δείτε λεπτομέρειες εδώ, από μία μοναδική εμπειρία στη γη των τεράστιων ηφαιστείων, την Καμτσάτκα.
Τώρα λοιπόν, η ώρα δεν είχε πάει ούτε 6 το πρωί, όταν ο μικρούλης μου κι εγώ σηκωθήκαμε, φιλήσαμε την Αλιόνα και βγήκαμε στα γρήγορα από το σπιτάκι μας για την παραλία. Η ηρεμία της φύσης τέτοια ώρα δεν περιγράφεται. Η λιμνοθάλασσα σαν ζωγραφιά, βαμμένη στο βαθύ πορτοκαλί του ουρανού, πριν ο ήλιος ξεμυτίσει καν.
Δεν χορταίναμε τέτοια ομορφιά, ακόμα και ο Εκτοράκος χάζευε σχεδόν αμίλητος τη ζωγραφιά της φύσης… Κι όταν ο τεράστιος, σχεδόν κόκκινος ήλιος ξεπρόβαλλε στον ορίζοντα, ο πίνακας σαν να ολοκληρώθηκε.
Τι ομορφότερος τρόπος για να ξεκινήσει η μέρα σου, σε έναν τόπο σαν αυτόν!
Xpujil, Becan, Calakmul, αφήνοντας τα παράλια του Γιουκατάν
Πήραμε δυνάμεις στο Bacalar, φάγαμε καλά, χαλαρώσαμε όσο γίνεται. Ακολουθούσε το Xpujil με τα τρομερά αρχαία τριγύρω, με το Calakmul βαθιά στη ζούγκλα προς τη Γουατεμάλα. Διαβάστε εδώ για το επόμενο σκέλος του ταξιδιού μας, καθώς το 8ήμερό μας στη χερσόνησο Γιουκατάν ολοκληρωνόταν σιγά σιγά.