Η παραλιακή ζώνη που εκτείνεται από το Κανκούν και νοτιότερα διαθέτει τεράστια ξενοδοχεία, πολλά από τα οποία έχουν αποκλείσει τα δικά τους κομμάτια ακτής. Δυσκολευτήκαμε να βρούμε ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα, εν τέλει όμως η ανατολή του ήλιου μας βρήκε με το νερό να γλείφει τα πόδια μας, κοντά στην Playa del Carmen. Όμορφα, ειδυλλιακά, με μία αίσθηση ελευθερίας, που πάντα ο θαλασσινός αέρας προσφέρει….
Ένα νησί ξεχασμένο θαρρείς, ανάμεσα στην Πελοπόννησο και την Κρήτη, που ανήκει στα Επτάνησα, αλλά και στο νομό Αττικής (!), έχοντας φτιάξει τη δική του ταυτότητα, που δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Παρά το όχι μεγάλο μέγεθός τους, τα Κύθηρα προσφέρουν πληθώρα εξαιρετικών παραλιών, όμορφα χωριά, νόστιμη κουζίνα, καταρράκτες, φαράγγια και πολλά ακόμη.
Η Νότια Κρήτη μας καλεί Ψάχνετε όλα τα άρθρα μας για την υπέροχη Κρήτη; Κλικ εδώ! Φαίνεται ότι ο καιρός ήταν με το μέρος μας, εκείνες τις πρώτες εβδομάδες του Μαΐου του 2020. Είχαν περάσει δύο μήνες από το οικογενειακό μας ταξίδι στο Βιετνάμ, δύο μήνες καραντίνας, όμως.Έτσι, ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να συνεχίσουμε την …
Πέρα από τα γνωστά, τι άλλο; Έχοντας ζήσει στην Κρήτη 10 χρόνια συνολικά, θα πίστευε κανείς ότι την έχουμε εξερευνήσει απ’ άκρη σε άκρη. Κι όμως, υπάρχουν τόσα μέρη άξια επίσκεψης στο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας, που συνεχώς δοκιμάζουμε νέες εμπειρίες. Θέλετε να μοιραστούμε κάποιες; Για όλους εσάς που το πρόγραμμα δεν περιλαμβάνει μόνο τις συνήθεις …
Βαθιά στη ζούγκλα του Μεξικού, κοντά στα σύνορα με τη Γουατεμάλα, ένας μαγικός, ένας χαμένος κόσμος αποκαλύφθηκε πριν 90 χρόνια και άνοιξε για το κοινό μόλις το 2002.
Μέσα στο πυκνό δάσος, μία τεράστια έκταση με πάνω από 6000 κατασκευές ήταν από τις πρώτες κοινωνίες των Μάγιας που άκμασαν στην προ-κλασική περίοδο. Πρόκειται για το Calakmul, και ήταν η αιτία που οδηγήσαμε κάμποσες ώρες μακριά από τα γνωστά αξιοθέατα του Γιουκατάν, στο ταξίδι μας στο Μεξικό.
Πώς σας φαίνονται οι παραλίες με χρυσαφένια άμμο, γαλαζοπράσινα νερά, λιμνοθάλασσες πού και πού; Σκεφτείτε ένα μιξ Καραϊβικής, με λίγο Μπάλο και Ελαφονήσι από την Κρήτη. Ε, κάτι τέτοια αντικρύζαμε τη μέρα εκείνη. Βρισκόμασταν όμως στον 66ο παράλληλο, λίγο νοτιότερα από τον αρκτικό κύκλο!
Πέτρα στην πέτρα, άμμος, ξερόχορτα και βαθύ μπλε. Κατεβαίνοντας από το Σπήλι του Ρεθύμνου νότια, οι πινακίδες σε καλούν με παράξενα ονόματα. “Ακουμιανή γυαλιά”, “Κεραμιανή Γυαλιά” διαβάζεις, ενώ το τοπίο τριγύρω σου θυμίζει το άγριο και δυσπρόσιτο της νότιας Κρήτης…
Εκεί που τα άγρια κύματα χτυπούν ανελέητα τα πανύψηλα βράχια και τα θαλασσοπούλια φτιάχνουν τις φωλιές τους, εκεί που βρίσκεις παραλίες με χρυσοκίτρινη άμμο και γαλαζοπράσινα παγωμένα νερά. Χωματόδρομοι, εγκατελειμμένα πλοία, καταρράκτες, φάρμες και θερμές πηγές στη μέση του πουθενά.